AdaRusowicz

Ada Rusowicz - ZŁOTE PRZEBOJE

Ada Rusowicz Złote przeboje
Released:	2004
Label:	GM Records – GM 222 004-2
Series:	Platynowa Kolekcja
Format:	CD, Compilation

Mój pierwszy walc

(King, Stewart–Grań)

Wyspa Ślepych Ptaków

(Popławski-Walczak)

Hej Dziewczyno, Hej

(Niemen-Grań)

Ślepcy

(Podgajny-Walczak)

Nie Lubię Kłamać

(Podgajny-Grań)

Ziemi puls
Koman-Walczak

Duży błąd

(Niemen-Bellan)

Czekałam Na Ciebie Tysiąc Lat

(Popławski-Walczak)

Czym byłby świat bez ciebie

(Popławski-Gaszyński)

Galernicy Stuleci

(Święcicki-Walczak)

Za daleko mieszkasz miły

(Niemen-Grań)

Tańcz Wolna Wyspo

(Popławski-Walczak)

Nie pókaj do moich drzwi

(Niemen-Grań)

Pieśń Zegarów

(Podgajny-Walczak)

Po To Przyszedłeś Na Świat

(Podgajny-Patuszyński)

Nie Ma Szans

(Popławski-Bellan)

Hallo, Jak Się Masz

(Korda-Bianusz)

Czekam Na Miłość

(Korzyński-Tylczyński)

Opowiesz Nam Mały Boy

(Korda-Walczak)

Mogło Być Inaczej

(Kazanecki-Tylczyński)

Ada Rusowicz

urodzona w Wilnie, – polska piosenkarka, wokalistka zespołu Niebiesko-Czarni.

Dzieciństwo spędziła w Dzierzgoniu.

W 1962 r. ukończyła liceum w Zespole Szkół w Sztumie. Następnie w Olsztynie podjęła naukę zawodu nauczycielki, jednak jednocześnie zainteresowała się muzyką i rozpoczęła współpracę ze studenckimi grupami muzycznymi.

W roku 1963 zdobyła wyróżnienie na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, a rok później wzięła udział w przesłuchaniu do chórku Czesława Niemena Błękitne Pończochy (lub Niebieskie Pończochy), który towarzyszył zespołowi Niebiesko-Czarni.

W 1968 zdobyła tytuł najpopularniejszej wokalistki roku.
W latach 1968–1970 wraz z Niebiesko-Czarnymi koncertowała we Francji, Belgii, Jugosławii, Finlandii i RFN. Zespół Niebiesko-Czarni reaktywował się z okazji koncertu poświęconego pamięci Ady Rusowicz (1992).
Z zespołem Niebiesko-Czarni występowała do jego rozwiązania w 1976 roku, przy czym od 1967 r. była jego solistką.
Następnie Rusowicz występowała z Wojciechem Kordą w duecie Ada i Korda, ale zespół nie odniósł sukcesu.

W 1980 roku wycofała się z pracy estradowej i na kilka lat poświęciła życiu rodzinnemu. Jej mężem był Wojciech Korda. Mieli dwójkę dzieci: Bartłomieja (ur. 1977) i Annę (ur. 1983).

1 stycznia 1991 Ada Rusowicz wracała wraz z mężem i nowo poznanymi znajomymi z koncertu w Warszawie. W wyniku wypadku samochodowego pod Poznaniem zginęła, przeżył tylko Wojciech Korda. Została pochowana na Cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu.

W 2012 w Dzierzgoniu, w Parku Miejskim została nazwana jej imieniem aula koncertowa oraz odsłonięta tablica upamiętniająca wokalistkę. Uchwałą podjętą na sesji Rady Miasta Poznania w dniu 12 lipca 2016 skwerowi położonemu pomiędzy ulicami Bolesława Krzywoustego, Pleszewską, Brneńską i Anny Jantar w pobliżu centrum handlowego "Posnania" na obszarze Osiedla Rataje w Poznaniu nadano imię Ady Rusowicz.