|
|
|
|
|
W początkowym okresie działalności grupa wykonywała muzykę z pogranicza stylów jazz-rock, fussion, rock. W końcu lat 70. kojarzony był jako sztandarowy zespół Muzyki Młodej Generacji. Od początku lat 80. ukształtował się znany do dzisiaj styl Kombi, charakteryzujący się wiodącą rolą instrumentów klawiszowych. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
Muzyka zespołu bliska jest stylom elektro-rock
i synth pop. Kombi było jednym z
najpopularniejszych polskich zespołów dekady
lat 80. Charakterystyczne dla zespołu jest
to, że poza piosenkami wykonuje także wiele
utworów instrumentalnych.
Do najpopularniejszych piosenek zespołu zalicza się m.in. „Black and White”, „Hotel twoich snów”, „Jej wspomnienie”, „Kochać cię – za późno”, „Królowie życia”, „Linia życia”, „Nie ma zysku”, „Nasze rendez - vous”, „Przytul mnie”, „Słodkiego miłego życia”, „Za ciosem cios”. |
||||||||||||||||||||||||||||
|
w/g :Wikipedia |
||||||||||||||||||||||||||||
 |
Z wykształcenia elektronik. Zasłynął tym, że przerobił sowieckie organy elektronowe Junost oraz wykonał do nich kilka własnych układów elektronicznych, dzięki czemu uzyskał możliwość kreowania zupełnie nowych, zaskakujących brzmień. Do dzisiaj modyfikuje fabryczne syntezatory w poszukiwaniu własnych barw dźwięku, a jego instrumentarium wciąż fascynuje pasjonatów muzyki elektronicznej. Stworzył rozpoznawalny styl i brzmienie Kombi. Jest kompozytorem największych hitów zespołu: „Słodkiego miłego życia”, „Kochać cię – za późno”, „Przytul mnie”, „Wspomnienia z pleneru”, „Taniec w słońcu”, „Bez ograniczeń energii”, „Za ciosem cios” i „Nietykalni”. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV. |
||
|
W
roku 1974 otrzymał nagrodę indywidualną
festiwalu Jazz nad Odrą. Jego kompozycja instrumentalna „Bez ograniczeń energii” była jedną z kultowych muzycznych czołówek TVP, w latach 1982–2007 otwierała program 5-10-15. W 1983 roku artysta podczas pobytu w Maroku ogolił głowę i od tego czasu jego łysa głowa i charakterystyczne okulary stały się istotnym elementem wizerunku Kombi. Jesienią 1983 ukazała się na antenie radiowej Trójki piosenka Łosowskiego z tekstem Marka Dutkiewicza „Słodkiego miłego życia”. W roku 1984 piosenka ta podbiła publiczność XXI Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i wygrała nagrodę publiczności. Stała się największym hitem w historii Kombi i do dzisiaj jest jego muzycznym logo. Zaliczana jest przez różne plebiscyty radiosłuchaczy do grona największych polskich przebojów okresu powojennego. W roku 1989 napisał kilka piosenek dla swojej córki Joanny, dla potrzeb programu Dyskoteka Pana Jacka (czyt. dżeka). |
|||
| w/g :Wikipedia | |||
 |
Karierę muzyczną zaczynał od gry w lokalnych zespołach amatorskich. Później razem z Grzegorzem Skawińskim w mławskim Kameleonie. Od 1975 w zespole Akcenty, przekształconym później w Kombi. W 1992 roku wspólnie z Grzegorzem Skawińskim podjął decyzję o odejściu z zespołu. Dołączył ponownie do Grzegorza Skawińskiego, gdy ten tworzył najpierw Skawalkera, a potem O.N.A. Jest autorem tekstów wielu znanych przebojów, m.in.: „Nasze rendez-vous”, „Kochać cię – za późno”, „Nie ma zysku”, „Sen się spełni”, „Znalazłam”, „Nietykalni”. |
||
|
Obecnie gra w zespole Kombii. Mieszka w Sopocie. Żonaty, jego syn Adam również jest muzykiem, od 2009 roku występuje z nim w zespole Kombii. Jego córka Anna gra na perkusji i również rozpoczyna karierę muzyczną. |
|||
| w/g :Wikipedia | |||
| Copyright © Janusz Koman. All rights reserved. |
 |
