jk_top
HomeBIOJanusz` worldGalleryDiscographySong`sPublishing  Kontakt
 

Za piękne słowa

(Janusz Koman - Włodzimierz Patuszyński)

zaucha_wieczornadrzeka

Edward Hulewicz
Edward Hulewicz

Release 1971
Label Polskie Nagrania Muza -
N 0631
Format Winyl "7 ", 45 obr./min, mono
   
Backing Vocal Partita
Orkiestra p/d Edwarda Majchrzaka
   
Za piękne słowa                  









Edward Hulewicz

(Urodzony w Bereźnem na Wołyniu) piosenkarz, kompozytor, autor tekstów, dziennikarz muzyczny, założyciel zespołu Tarpany.

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Kwidzynie.
W trakcie nauki zdobył 1. miejsce w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim i założył rockowy zespół „Jazz and Song”.
Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W trakcie studiów udzielał się w Klubie Studentów Wybrzeża „Żak” i klubie jazzowym „Rudy Kot”. Koncertował przez rok w Czechosłowacji.

Po odejściu z „Kanon Rytm” w 1971 roku Edward Hulewicz rozpoczął samodzielną działalność artystyczną.
Nawiązał współpracę z kilkoma znanymi kompozytorami i autorami tekstów, dokonując szeregu nagrań, z których część stała się przebojami.
Z Katarzyną Gärtner nagrał na jej płycie Na szkle malowane utwór Hej, baby, baby (tekst Ernest Bryll); z Antonim Kopfem Nie sądź mnie (tekst Andrzej Kreczmar); z Ryszardem Poznakowskim Żona Padrona
Blues (tekst Grażyna Orlińska), Odwieczny znicz (tekst Jan Pietrzak), Powróż mi (tekst Jerzy Kleyny), Dzięki tobie (tekst Andrzej Jastrzębiec-Kozłowski); z Jarosławem Kukulskim Za zdrowie pań; z Adamem Skorupką Serdeczne życzenia (tekst J. Odrowąż), Za to wszystko co przed nami (tekst J.Odrowąż), Klucze szczęścia (tekst J. Lewiński, A. Zaniewski); z Edmundem Bergiem Ty potrafisz (tekst J.Szczepkowski), Zgubiłem się po drodze (tekst Z.Stawecki), Znów ryzyka brak (tekst M.Maliszewska), „Ludzie są...” (tekst K. Cwynar).

Oprócz tego z Jarosławem Kukulskim współpracował stale przez kilka lat, jeżdżąc z koncertami z udziałem Anny Jantar.
Po krótkim epizodzie z nowo utworzonym wraz z Januszem Komanem zespołem Helios II, rozpoczął współpracę z orkiestrami Polskiego Radia i Telewizji: Bogusława Klimczuka, z którą jeździł kilkakrotnie z koncertami za granicę (m.in. do ZSRR i Mongolii), z orkiestrą PRiTV w Katowicach pod dyr. Jerzego Miliana, z którą dokonał parę sesji nagraniowych.
Współpracował też z paroma orkiestrami symfonicznymi (Filharmonii Olsztyńskiej i Rzeszowskiej).
W 1976 roku nagrał piosenkę „Paskuda”, która stała się przebojem Lata z radiem Pierwszego Programu Polskiego Radia. W tym samym roku wystąpił na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.
W 1977 roku wystąpił w filmie Wodzirej Feliksa Falka, w którym zaśpiewał piosenkę Jana Kantego Pawluśkiewicza do tekstu Jonasza Kofty, Rytm Carnaval. Trzykrotnie uczestniczył w konkursach na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1969 – „Obietnice” i „Może to ty”, 1970 – „Zielone łąki”, 1975 – „Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem”). Wystąpił też na Festiwalu w Rostocku, gdzie zaśpiewał „Ucieczkę przed burzą”, za co otrzymał wyróżnienie.

W połowie lat 80. wyjechał do USA, gdzie występował głównie w klubach polonijnych. W latach 80. i 90., co jakiś czas przyjeżdżał do Polski, by nagrać dwie płyty długogrające dla Polskich Nagrań, kilka tzw. „czwórek”, parę singli, 4 płyty kompaktowe, z których dwie osiągnęły status „Złotej Płyty”, a jedna „Platynowej”, co zostało uhonorowane wręczeniem mu tego trofeum na specjalnych uroczystych koncertach (pierwsza w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 2001 roku, druga na Festiwalu „Złote Przeboje” w Tarnowie).

W latach 90. związał się na pewien czas z nurtem muzyki disco. Największymi przebojami piosenkarza stały się wówczas nowsze wersje jego piosenek głównie z lat 60 i 70., m.in. „Siała baba mak” i „Za zdrowie pań”. Uczestniczy w koncertach recitalowych oraz przedstawieniach dramatyczno-muzycznych „Ballada”, gdzie jest wokalistą i aktorem.

Edward Hulewicz koncertował w prawie wszystkich krajach europejskich w tym pięciokrotnie w Rosji oraz w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 2005 roku na stałe powrócił do Polski. Tego samego roku rozpoczął trasę koncertową podczas, której śpiewał głównie swoje starsze przeboje z lat 60. i 70. W maju 2006 roku nagrał swój kolejny singel noszący tytuł Rock Caffe, na którym są cztery nowe utwory; ich kompozytorem jest Adam Rup.

W 2004 roku występował w audycji Ewy Drzyzgi Rozmowy w toku. W roku 2006 śpiewał podczas Sopot Festiwal Top Trendy jako gość specjalny. W marcu 2007 roku wytwórnia fonograficzna MTJ wydała jego najnowszą płytę CD z serii The Best pt. Za zdrowie pań. Repertuar tej płyty to jego największe hity w nowych aranżach oraz kilka nowszych nagrań.

W styczniu 2008 roku był gościem i jurorem edycji programu Szansa na sukces, która była oparta na jego utworach. W roku 2009 ukazała się płyta artysty pod tytułem Rozpal mnie. W 2012 roku nagrał singiel Edward Hulewicz Klasycznie z ariami operowymi.

25 czerwca 2009 roku TVP1 wyemitowała specjalne wydanie programu Jaka to melodia?, w którym obok Hulewicza wystąpił Andrzej Rosiewicz i Ewa Kuklińska. Podczas programu Edward Hulewicz otrzymał medal im. Fryderyka Chopina za 45 lat kariery solowej, a Andrzej Rosiewicz taki sam medal za 40 lat indywidualnej kariery estradowej. Całość wygranej przez wszystkich uczestników przeznaczono na pomoc dla niepełnosprawnych dzieci.

W 2015 roku nagrał wraz z Zenonem Martyniukiem z zespołu Akcent nową wersję utworu „Za zdrowie Pań”. W 2019 roku piosenka „Bo życie jedno mam”, pochodząca z płyty Hulewicza Rock Cafe, została wykorzystana w czołówce programu TVP1 Sanatorium miłości.

W 2019 roku Ogólnopolska Organizacja „Kwiat Kobiecości”, w X Kampanii Społecznej „Piękna, bo Zdrowa”, mianowała Edwarda Hulewicza Ambasadorem Specjalnym, a utwór „Za zdrowie pań” hymnem tej kampanii.

Edward Hulewicz jest członkiem Zarządu Warszawskiego Koła Artystów Estrady, a od roku 2002 – Zarządu Sekcji Estrady ZASP. Amatorsko zajmuje się malarstwem. Wydał też dwa tomiki poezji „Byłem ptakiem” i „To tylko”. Zajmuje się ponadto opieką nad sierotami, pracując społecznie w domach dziecka. W tym celu ukończył Studium Kształcenia Wychowawców Domów Dziecka.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2018)
Medal im. Fryderyka Chopina za 45 lat kariery estradowej przyznany przez redakcję programu Jaka to melodia? (2010)
Brązowy, Srebrny i Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (odpowiednio 27 października 2005 i 4 września 2014, 8 maja 2020
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1998)
„Prometeusz” – Nagroda Polskiej Estrady za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki estradowej (2000)
Zasłużony Członek ZASP (2005)
Medale 75. i 80. lecia ZASP (1994 i 1998)
W swojej karierze otrzymał dwie „Złote Płyty” i jedną „Platynową Płytę”  (
Wikipedia)

 

 
Janusz Koman

Urodzony w Łodzi kompozytor, aranżer, pianista i producent

1973 - 1991 Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu i inne festiwale.  
Opole 73 Krystyna Prońko – Umarłe krajobrazy (Koman-Walczak) - nagroda w kategorii Interpretacje,
Opole 74 Janusz Koman - nagroda za najlepszą aranżację -
Papierowe ptaki 
(Koman-Szczepkowski) w wykonaniu Krystyny Prońko, 
Opole 75 Krystyna Prońko - Anioł i Róża (Koman-Szczepkowski), Niech moje serce kołysze ciebie do snu (Koman-Dutkiewicz)  - nagroda za Interpretacje,
Sopot 77 Zdzisława Sośnicka - Grand Prix du Disque,
Opole 78 Premiera rock-opery "3400 lat po Ikarze" (muzyka J. Koman, libretto B. Olewicz)
Sopot 80 VOX - Grand Prix,
Bratysława 80 VOX - Złota Lira,  Brązowa Lira,
Opole 85 Janusz Koman za aranżacje festiwalowych piosenek - nagroda specjalna,
Opole 86 Janusz Koman  - wyróżnienie za aranżację,
Opole 87 wyróżnienie za piosenką Zagranicą (Koman-Korczakowski),
Opole 91 Danuta Błażejczyk - wyróżnienie za piosenką Moja cierpliwość (Koman-Młynarski)

Współpraca twórcza: 
Stan Borys, Andrzej Dąbrowski, Wojciech Młynarski, Zbigniew Wodecki, Ryszard Rynkowski, Zbigniew Namysłowski, VOX, „2+1”, CZERWONO-CZARNI, NIEBIESKO-CZARNI, Andrzej Zaucha, Hanna Banaszak, Ewa Bem, Majka Jeżowska, Grażyna Łobaszewska, Krystyna Prońko, Zdzisława Sośnicka, Urszula Sipińska, FIESTA, Janusz Kondratowicz, Maria Czubaszek, Bogdan Olewicz, Włodzimierz Patuszyński, Wojciech Waglewski,  Jan Wołek, Danuta Błażejczyk, Krzysztof Krawczyk, Krzysztof Dzikowski, Grzegorz Walczak, Janusz Szczepkowski, Jacek Korczakowski, Leonard Kaczanowski, Marek Dutkiewicz, Agnieszka Osiecka, Jonasz Kofta, 

Orkiestry:
Henryka Debicha, Stefana Rachonia, Zbigniewa Górnego, Jerzego Miliana, Andrzeja Trzaskowskiego, PRiTV w Katowicach
 
Koncerty:
Europa, Bliski Wschód, Kuba, Włochy, oraz całe terytorium byłego ZSRR  

Nagrania:
ponad 400 utworów dla Polskiego Radia, TV, Polskie Nagrania, Pronit, JKP Studio, musicale, rock-opery, muzyka filmowa, teatralna i baletowa.

Film:
2010-2012: pełnometrażowych wywiadów filmowych  wybitnych twórców Stowarzyszenia Autorów ZAiKS takich jak:
Jacek Bocheński, Józef Hen, Wojciech Młynarski, Jacek Cygan, Romuald Lipko,  Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz, Edward Pałłasz,
Ryszard Poznakowski, Eustachy Rylski, Krzysztof Dzikowski, Feliks Falk, Zbigniew Hołdys, Janusz Kondratowicz, Henryk Kuźniak, Ilona Łepkowska, Janusz Majewski, Andrzej Mogielnicki, Bogdan Olewicz, Adam Sławiński. 

Wydawnictwo Koman Production:
Od 2000 roku - do maja 2017 roku opracowano około 5 000 tytułów w formie partytur, fortepianówek oraz głosów na instrumenty: vocal, guitar, keyb., bass, drums.
w/g : Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej -  autor Ryszard Wolański. Agencja Wydawnicza „MOREX” - Warszawa 1995

 

 
Włodzimierz Patuszyński

(ps. Maciej Gracz) urodził się 17 stycznia 1916 roku w Irkucku (Rosja).

Zadebiutował w latach 30. tekstami piosenek dla słynnego zespołu rewelersów
Cztery Asy
.

Przed wojną występował jako aktor i piosenkarz w teatrzykach rewiowych. Pisał także teksty kabaretowe. Miał wyjątkowy dar szybkiego tworzenia.
Prawdziwą popularność przyniosły mu występy, podczas których odpowiadał zaimprowizowaną piosenką lub monologiem na pytania publiczności.

W czasie wojny występował w Wilnie i we Lwowie. Po wyzwoleniu grał i śpiewał w teatrach w Chełmie, Lublinie, Krakowie i w Katowicach.
Występował m.in. z zespołem 1000 Taktów Muzyki Jazzowej Zygmunta Karasińskiego.
Jako konferansjer prowadził liczne koncerty popularnych wówczas piosenkarzy i zespołów estradowych, m.in. w 1952 roku uczestniczył w Gliwicach w głośnej imprezie Pociąg do śmiechu z udziałem Marii Koterbskiej i orkiestry Jerzego Haralda, w sopockim Turnieju radości z Januszem Gniatkowskim.


Ponownie zaczął pisać teksty do piosenek.
Pierwszym powojennym szlagierem została piosenka To niby takie proste do muzyki Wiktora Kolankowskiego i w wykonaniu Reny Rolskiej.
Należał do propagatorów jazzu.

W 1958 roku zamieszkał w Szczecinie. Współpracował z Muzyczną Sceną Poezji „13 Muz”, zwaną też Kabaretem Piosenki.
Tam poznał Jana Janikowskiego, z którym wkrótce stworzył jeden z najlepszych w historii polskiej muzyki rozrywkowej tandemów – autor tekstów-kompozytor.

Wspólnie napisali wiele przebojów.
Tworzyli przede wszystkim dla żeńskiego zespołu wokalnego Technikum Handlowego, który później przybrał nazwę Filipinki.
Piosenki te przyniosły zarówno zespołowi, jak i obu twórcom ogromną popularność.

Współpracował również ze Szczecińską Operetką.
Był m.in. autorem tekstów piosenek do sztuki Barry'ego Connersa Roxy w reżyserii Jana Maciejowskiego (prem. 18 listopada 1961),
a także konferansjerem popularnych imprez noworocznych organizowanych przez Operetkę i Estradę Szczecińską.
Od 1962 roku prowadził w Zamku Książąt Pomorskich cykliczną, coniedzielną imprezę Spotkanie z piosenką, podczas której przy akompaniamencie tria Jana Janikowskiego zapoznawał zgromadzoną publiczność z nowymi polskimi piosenkami.

W 1963 roku przeniósł się do Warszawy. Pisał teksty piosenek dla zespołów Czerwone Gitary, Czerwono-Czarni i Niebiesko-Czarni oraz m.in. dla Macieja Kossowskiego, Marii Koterbskiej, Steni Kozłowskiej, Krzysztofa Krawczyka, Haliny Kunickiej, Bohdana Łazuki, Czesława Niemena, Krystyny Prońko, Karin Stanek, Jadwigi Strzeleckiej, Piotra Szczepanika i Andrzeja Zauchy.

Zmarł 11 sierpnia 1983 w Warszawie
.
(Wikipedia)

Piosenki z tekstami Włodzimierza Patuszyńskiego, m.in.:

Agatko, pocałuj
(komp. J.Krzeczek, wyk. M.Kossowski)
To niby takie proste
(komp. W.Kolankowski, wyk. M.Koterbska)
Bal Arlekina
(komp. J.Janikowski, wyk. Filipinki)
Uśmiechajcie się, dziewczęta
komp. R.Poznakowski, wyk. Trubadurzy)
Biedna
(komp.J.Koman, wyk. K.Prońko)
Wala twist
(komp. J.Janikowski, wyk. Filipinki)
Chłopiec z gitarą
(komp. J.Janikowski, wyk. Karin Stanek)
Za piękne słowa
(komp. J.Koman, wyk. E.Hulewicz)
Co ja zrobię, że cię lubię
(komp. R.Poznakowski, wyk. J.Stgrzelecka)
Zanim nocna lampka  zgaśnie          
(komp. Z.Dziewiątkowski, wyk. Tercet egzotyczny)
Dawno
(komp. J.Koman, wyk. L. Kaczanowski)
Zaproś mnie do swoich snów
(komp. J.Koman, wyk. Z.Sośnicka)
Do widzenia profesorze
(komp. J.Janikowski, wyk. Filipinki)
 
Dwudziestolatki
(komp. J.Krzeczek, wyk. M.Kossowski)
 
Filipinki – to my
(komp. J.Janikowski, wyk. Filipinki)
 
Mam dobry dzień
(komp. S.Krajewski, wyk. S. Krajewski)
 
Motor i ja
(komp. M.Święcicki, wyk. Karin Stanek)
 
Nie przynoś mi kwiatów dziewczyno (komp. R.Poznakowski, wyk. Trubadurzy)  
Pamiętam ten dzień
(komp. C.Niemen, wyk. Niemen)
 
Powiatowy twist
(komp. S.Rembowski, wyk. B.Łazuka)
 
Przy tobie bez ciebie
(komp. R.Poznakowski, wyk. Wiatraki)
 
Ptaki śpiewają – kocham
(komp. C.Niemen, wyk. Niemen)
 
 

 

  Copyright © Janusz Koman. All rights reserved.    instagram