|
|
|
|
|
|
|
Edward Hulewicz -
Za piękne słowa Janusz Koman - Włodzimierz Patuszyński |
|
01 |
|
||||||||||||||
Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W trakcie studiów udzielał się w Klubie Studentów Wybrzeża „Żak” i klubie jazzowym „Rudy Kot”. Koncertował przez rok w Czechosłowacji. Po odejściu z „Kanon Rytm” w 1971 roku Edward Hulewicz rozpoczął samodzielną działalność artystyczną. Nawiązał współpracę z kilkoma znanymi kompozytorami i autorami tekstów, dokonując szeregu nagrań, z których część stała się przebojami. Z Katarzyną Gärtner nagrał na jej płycie Na szkle malowane utwór Hej, baby, baby (tekst Ernest Bryll); z Antonim Kopfem Nie sądź mnie (tekst Andrzej Kreczmar); z Ryszardem Poznakowskim Żona Padrona, Blues (tekst Grażyna Orlińska), Odwieczny znicz (tekst Jan Pietrzak), Powróż mi (tekst Jerzy Kleyny), Dzięki tobie (tekst Andrzej Jastrzębiec-Kozłowski); z Jarosławem Kukulskim Za zdrowie pań; z Adamem Skorupką Serdeczne życzenia (tekst J. Odrowąż), Za to wszystko co przed nami (tekst J.Odrowąż) ,Klucze szczęścia (tekst J. Lewiński, A. Zaniewski); |
||||||||||||||||
|
z Edmundem Bergiem Ty potrafisz (tekst J.Szczepkowski), Zgubiłem się po drodze (tekst Z.Stawecki), Znów ryzyka brak (tekst M.Maliszewska), „Ludzie są...” (tekst K. Cwynar). Oprócz tego z Jarosławem Kukulskim współpracował stale przez kilka lat, jeżdżąc z koncertami z udziałem Anny Jantar. Po krótkim epizodzie z nowo utworzonym wraz z Januszem Komanem zespołem Helios II, rozpoczął współpracę z orkiestrami Polskiego Radia i Telewizji: Bogusława Klimczuka, z którą jeździł kilkakrotnie z koncertami za granicę (m.in. do ZSRR i Mongolii), z orkiestrą PRiTV w Katowicach pod dyr. Jerzego Miliana, z którą dokonał parę sesji nagraniowych. Współpracował też z paroma orkiestrami symfonicznymi (Filharmonii Olsztyńskiej i Rzeszowskiej). W 1976 roku nagrał piosenkę „Paskuda”, która stała się przebojem Lata z radiem Pierwszego Programu Polskiego Radia. W tym samym roku wystąpił na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W 1977 roku wystąpił w filmie Wodzirej Feliksa Falka, w którym zaśpiewał piosenkę Jana Kantego Pawluśkiewicza do tekstu Jonasza Kofty, Rytm Carnaval. Trzykrotnie uczestniczył w konkursach na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1969 – „Obietnice” i „Może to ty”, 1970 – „Zielone łąki”, 1975 – „Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem”). Wystąpił też na Festiwalu w Rostocku, gdzie zaśpiewał „Ucieczkę przed burzą”, za co otrzymał wyróżnienie. W połowie lat 80. wyjechał do USA, gdzie występował głównie w klubach polonijnych. W latach 80. i 90., co jakiś czas przyjeżdżał do Polski, by nagrać dwie płyty długogrające dla Polskich Nagrań, kilka tzw. „czwórek”, parę singli, 4 płyty kompaktowe, z których dwie osiągnęły status „Złotej Płyty”, a jedna „Platynowej”, co zostało uhonorowane wręczeniem mu tego trofeum na specjalnych uroczystych koncertach (pierwsza w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 2001 roku, druga na Festiwalu „Złote Przeboje” w Tarnowie). W latach 90. związał się na pewien czas z nurtem muzyki disco. Największymi przebojami piosenkarza stały się wówczas nowsze wersje jego piosenek głównie z lat 60 i 70., m.in. „Siała baba mak” i „Za zdrowie pań”. Uczestniczy w koncertach recitalowych oraz przedstawieniach dramatyczno-muzycznych „Ballada”, gdzie jest wokalistą i aktorem. Edward Hulewicz koncertował w prawie wszystkich krajach europejskich w tym pięciokrotnie w Rosji oraz w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 2005 roku na stałe powrócił do Polski. Tego samego roku rozpoczął trasę koncertową podczas, której śpiewał głównie swoje starsze przeboje z lat 60. i 70. W maju 2006 roku nagrał swój kolejny singel noszący tytuł Rock Caffe, na którym są cztery nowe utwory; ich kompozytorem jest Adam Rup. W 2004 roku występował w audycji Ewy Drzyzgi Rozmowy w toku. W roku 2006 śpiewał podczas Sopot Festiwal Top Trendy jako gość specjalny. W marcu 2007 roku wytwórnia fonograficzna MTJ wydała jego najnowszą płytę CD z serii The Best pt. Za zdrowie pań. Repertuar tej płyty to jego największe hity w nowych aranżach oraz kilka nowszych nagrań. W styczniu 2008 roku był gościem i jurorem edycji programu Szansa na sukces, która była oparta na jego utworach. W roku 2009 ukazała się płyta artysty pod tytułem Rozpal mnie. W 2012 roku nagrał singiel Edward Hulewicz Klasycznie z ariami operowymi. 25 czerwca 2009 roku TVP1 wyemitowała specjalne wydanie programu Jaka to melodia?, w którym obok Hulewicza wystąpił Andrzej Rosiewicz i Ewa Kuklińska. Podczas programu Edward Hulewicz otrzymał medal im. Fryderyka Chopina za 45 lat kariery solowej, a Andrzej Rosiewicz taki sam medal za 40 lat indywidualnej kariery estradowej. Całość wygranej przez wszystkich uczestników przeznaczono na pomoc dla niepełnosprawnych dzieci. W 2015 roku nagrał wraz z Zenonem Martyniukiem z zespołu Akcent nową wersję utworu „Za zdrowie Pań”. W 2019 roku piosenka „Bo życie jedno mam”, pochodząca z płyty Hulewicza Rock Cafe, została wykorzystana w czołówce programu TVP1 Sanatorium miłości. W 2019 roku Ogólnopolska Organizacja „Kwiat Kobiecości”, w X Kampanii Społecznej „Piękna, bo Zdrowa”, mianowała Edwarda Hulewicza Ambasadorem Specjalnym, a utwór „Za zdrowie pań” hymnem tej kampanii. Edward Hulewicz jest członkiem Zarządu Warszawskiego Koła Artystów Estrady, a od roku 2002 – Zarządu Sekcji Estrady ZASP. Amatorsko zajmuje się malarstwem. Wydał też dwa tomiki poezji „Byłem ptakiem” i „To tylko”. Zajmuje się ponadto opieką nad sierotami, pracując społecznie w domach dziecka. W tym celu ukończył Studium Kształcenia Wychowawców Domów Dziecka. Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2018) Medal im. Fryderyka Chopina za 45 lat kariery estradowej przyznany przez redakcję programu Jaka to melodia? (2010) Brązowy, Srebrny i Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (odpowiednio 27 października 2005 i 4 września 2014, 8 maja 2020 Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1998) „Prometeusz” – Nagroda Polskiej Estrady za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki estradowej (2000) Zasłużony Członek ZASP (2005) Medale 75. i 80. lecia ZASP (1994 i 1998) W swojej karierze otrzymał dwie „Złote Płyty” i jedną „Platynową Płytę” /Wikipedia/ |
| © 2000 Janusz Koman |