Zdzisława Sosnicka Na nas czas |
|
A |
|
B |
|
||||||||||||||
Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Poznaniu w klasie fortepianu, a następnie studia na Wydziale Wychowania Muzycznego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu. Zadebiutowała w roku 1963 na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Jeszcze w tym samym roku wzięła udział w II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, zostając jego finalistką, a rok później zdobyła I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. W roku 1965 wystąpiła na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą we Wrocławiu jako wokalistka Poznańskiego Kwartetu Jazzowego, otrzymując wyróżnienie. Zdobyła też nagrodę w konkursie Nowe głosy na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W czasie studiów muzycznych współpracowała ze Studenckim Teatrem Nurt w Poznaniu, zespołem Huberta Szymczyńskiego oraz grupami Tramp i Bizony. Karierę solową rozpoczęła w roku 1968. Trzy lata później tryumfowała na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zdobyła nagrodę publiczności i III nagrodę w konkursie za piosenkę „Dom, który mam”. |
W 1972 roku wzięła udział w kilku
festiwalach zagranicznych: MIDEM w Cannes –
udział w koncercie galowym, Festival Mundial de Onda Nueva w Caracas – wyróżnienie, Festiwal Złoty Orfeusz w Bułgarii – I nagroda, World Popular Song Festival w Tokio – II nagroda, Coupe d'Europe Musicale w Gmunden w Austrii – II nagroda. W latach 1974–1977 współpracowała jako wokalistka z formacją Ergo Band, Koman Band, a także własną grupą – Studio. Nawiązała również współpracę z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, działającą pod dyrekcją Jerzego Miliana, oraz z grupą Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. W latach 1974–1980 współpracowała także z Teatrem Rewiowym Friedrichstadt-Palast w Berlinie, z którym zrealizowała około 250 programów. W 1976 wystąpiła na First International Film and Popular Song Festival w Stambule, gdzie przyznano jej nagrodę krytyki muzycznej. Rok później zdobyła Grand Prix du Disque na sopockim festiwalu oraz II nagrodę i nagrodę publiczności na Schlagerfestival der Ostseestaaten w Rostock. W 1977 została Miss Obiektywu na festiwalu opolskim. Na tym samym festiwalu w 1979 roku otrzymała I nagrodę w konkursie Premier za piosenkę „Żegnaj lato na rok” a w 1988 roku – Grand Prix za całokształt. W 1979 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Jest członkiem ZAIKSu. Wystąpiła w filmie Akademia pana Kleksa w roli Smutnej Księżniczki (1983, reż. Krzysztof Gradowski). Wg Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej pojawiła się także w produkcji Wodzirej (1977, reż. Feliks Falk). W roku 1996 wystąpiła gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni w spektaklu Me and ... mój teatr w reżyserii Jerzego Gruzy. W kwietniu 2014 r., nakładem wytwórni Polskie Nagrania „Muza” ukazały się wznowienia wszystkich studyjnych albumów artystki (z wyjątkiem Musicals), zawierający podstawowe nagrania, jak i w przypadku większości płyt, również nagrania dodatkowe. Całość została poddana cyfrowemu remasteringowi przez Jacka Gawłowskiego w JG Master Lab. W październiku tego samego roku został wydany album dwu płytowy "Zaśpiewane. Niewydane & Musicals" zawierający musicale nagrane w wersji angielskiej, a także płytę z rarytasami. |
© 2000 Janusz Koman |