W latach
1952–1956
studiowała
na Wydziale
Dziennikarskim
Uniwersytetu
Warszawskiego,
a w latach
1957–1962 na
Wydziale
Reżyserii
Filmowej
Państwowej
Wyższej
Szkoły
Teatralnej i
Filmowej w
Łodzi.
W czasie
studiów
wyreżyserowała
filmową
etiudę „Słoń”,
opartą na
motywach
opowiadania
Sławomira
Mrożka i
odbyła
praktykę na
planie „Niewinnych
czarodziejów”
Andrzeja
Wajdy.
W latach
1954–1972
związana
była ze
Studenckim
Teatrem
Satyryków;
była
członkiem
rady
artystycznej
tego teatru
i tam także
debiutowała
jako autorka
tekstów
piosenek;
napisała ich
dla tej
sceny 166.
W latach
1954–1957
publikowała
swoje
teksty,
eseje i
reportaże w
„Głosie
Wybrzeża”, „Nowej
Kulturze”, „Sztandarze
Młodych” i
„Po prostu”.
Później
pisała
również w „Literaturze”,
„Kulturze” i
„Polsce”.
Była
członkiem
Stowarzyszenia
Pisarzy
Polskich.
W 1956
pisała
reklamy
telewizyjne,
które
emitowano na
antenie
Telewizji
Polskiej.
Od 1963
przez siedem
lat
prowadziła z
Janem
Borkowskim w
Polskim
Radiu
Radiowe
Studio
Piosenki,
które wydało
ponad 500
piosenek i
pozwoliło na
wypromowanie
wielu
wielkich
gwiazd
polskiej
estrady.
W 1966 na IV
Krajowym
Festiwalu
Piosenki
Polskiej w
Opolu
zdobyła
nagrodę
Ministerstwa
Kultury i
Sztuki za
piosenkę "Na
całych
jeziorach –
ty" i drugą
nagrodę w
koncercie „Premiery”
za piosenkę
"Dookoła noc
się stała".
W tym samym
roku Polskie
Nagrania „Muza”
wydały płytę
długogrającą
pt. Piosenki
Agnieszki
Osieckiej,
na której
znalazły się
obie
nagrodzone
piosenki.
16
października
1966 w
Warszawie
poślubiła
Wojciecha
Jesionkę.
W latach
1994–1996
współpracowała
z Teatrem
Atelier w
Sopocie, dla
którego
napisała
swoje
ostatnie
sztuki i
songi uznane
przez
krytykę za
najdoskonalsze
w jej
artystycznym
dorobku.
Od 1997 jest
patronką
tego teatru.
Co roku
odbywają się
w nim
półfinałowe
koncerty
konkursu na
interpretację
piosenek
Agnieszki
Osieckiej
pod nazwą
Pamiętajmy o
Osieckiej.
Prócz tego
jej imieniem
nazwano
studio
Programu III
Polskiego
Radia, gdzie
odbywają się
prestiżowe
koncerty
polskich i
zagranicznych
gwiazd.
Zmarła 7
marca 1997
wskutek
choroby
nowotworowej
(rak jelita
grubego), w
warszawskim
szpitalu.
Dorobkiem
Agnieszki
Osieckiej
zajmuje się
Fundacja „Okularnicy”
im.
Agnieszki
Osieckiej,
założona
przez córkę
poetki Agatę
Passent.
Powstał 14-tomowy
Wielki
śpiewnik
Agnieszki
Osieckiej.
W 1997 na
XXXIV
Krajowym
Festiwalu
Piosenki
Polskiej w
Opolu Magda
Umer
przedstawiła
wyreżyserowany
przez siebie
koncert
"Zielono
mi",
składający
się z
piosenek
Agnieszki
Osieckiej, w
którym
wystąpiły
gwiazdy
polskiej
sceny
muzycznej i
teatralnej.
|
Twórczość
Agnieszka
Osiecka
napisała
około 2000
tekstów
piosenek,
wydanych
m.in. w
tomach:
(1963)
Kolory
(1969)
Wyszłam i
nie wróciłam
(1970) Listy
śpiewające,
(1977)
Sztuczny
miód
(1985) Żywa
reklama
(1989)
Śpiewające
piaski
(1991)
Opisanie
szopki
W 2004
Polskie
Wydawnictwo
Muzyczne
rozpoczęło
edycję
Wielkiego
śpiewnika
Agnieszki
Osieckiej, w
którym
pomieszczono
blisko 500
piosenek.
Pierwotnie
planowano
wydanie 13
tomów,
jednak ze
względu na
wycofanie
się sponsora
wydany w
2009 tom 10.
okazał się
ostatnim.
|
|