|
|
|
|
|
|
|
|
| Kwiat jednej nocy |
| Juliusz Loranc - Jonasz Kofta |
 |
Zespół zadebiutował jako Sekstet Wokalny na I Krajowym Sympozjum Piosenki Harcerskiej w Przemyślu oraz Radiowej Giełdzie Piosenki w 1964. |
|||||
|
W tym samym roku podczas II Krajowego
Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu
wokalistki otrzymały nagrodę za
interpretację piosenki „Idzie świt”. W 1964 dokonały pierwszych nagrań radiowych, a rok później nagrały swój pierwszy album, wydały czwórkę pt. W rytmach Jamajca Ska (z grupą Tajfuny) oraz wystąpiły na 3. KFPP w Opolu z utworem „Gdy zmęczeni wracamy z pól”. W 1968 za utwór „To Ziemia” otrzymały Nagrodę Dziennikarzy na 6. KFPP w Opolu, a dzięki wygranej zostały dopuszczone do udziału na 8. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, na którym wystąpiły ze Stanem Borysem. W 1969 wystąpiły z utworem „Czekam tu” w koncercie „Premier” na 7. KFPP w Opolu, na którym odebrały też Nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. RiTV za piosenkę „Kwiat jednej nocy”. W 1972 wraz z Tadeuszem Woźniakiem otrzymały nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za utwór „Zegarmistrz światła” podczas 10. KFPP w Opolu. W latach 1969-1973 na skutek częstych zmian składu zespołu doszło do powstania konkurencyjnej grupy, również sygnującej się nazwą „Alibabki”. Odbyła się wtedy precedensowa sprawa sądowa w historii polskiej muzyki rozrywkowej o prawo do nazwy; została ona przywrócona założycielkom Alibabek, które wznowiły działalność w 1974. Jeszcze w trakcie trwania sporu sądowego o nazwę, w 1974 tradycyjny skład zespołu wystąpił – jako Grupa Wokalna Polskich Nagrań – w koncercie z okazji 30–lecia PRL na 12. KFPP w Opolu. Poza tym wystąpiły w Koncercie przyjaźni na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W latach 80. ponownie przerwały działalność, po czym na krótko wznowiły ją w 1987. 12 czerwca 2009 odsłoniły swoją gwiazdę w Alei Gwiazd w Opolu. W 2015, za namową animatora polskiej sceny reggae i ska, Janusza Kusza, okazjonalnie z okazji 50. rocznicy wydania płyty W rytmach Jamaica Ska wystąpiły na Ostróda Reggae Festival i pojawiły się na koncercie pod hasłem „Tribute to Alibabki”. W 2016 w sześcioosobowym, tradycyjnym składzie w studiu nagraniowym Radia Łódź wraz z zespołem The Bartenders nagrały nowe wersje tych czterech piosenek w rytmie ska sprzed 50 lat oraz wystąpiły na estradzie w sierpniu 2016 na zakończenie trasy „Męskie granie” w Żywcu. |
||||||
 |
Ukończył Liceum Muzyczne w Bielsku-Białej w klasie klarnetu. Absolwent Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie klarnetu Ludwika Kurkiewicza. Jeszcze podczas studiów współpracował jako akompaniator z kabaretami klubów studenckich „Stodoła” i „Hybrydy”, z teatrzykiem satyry Henryka Malechy oraz z kabaretem Jamnik – Pies Cynicki Jana T. Stanisławskiego. W latach 1961–1964 był muzycznym korepetytorem w Teatrze Ludowym w Warszawie, dla którego wspólnie z Jerzym Maksymiukiem skomponował muzykę do bajki dla dzieci Na straganie. Współpracował z Teatrem Rozrywki w Chorzowie w latach 1979–1981, a od 1982 z Teatrem Rampa na Targówku w Warszawie. |
|
|
W 1961 zadebiutował jako kompozytor piosenek utworem Hotel Miami dla Fryderyki Elkany. W latach 1964–1969 i od 1974 współpracował z zespołem Alibabki. Komponował piosenki także dla Stana Borysa, Macieja Kossowskiego, Jacka Lecha, Renaty Lewandowskiej, Haliny Kunickiej, Jana Pietrzaka, Ireny Santor i Niny Urbano. Był kierownikiem muzycznym grupy Quorum (1968–1971) oraz Grupa I (1972–1976). W 1979 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Nagrody 1965: laureat II nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór Gdy zmęczeni wracamy z pól, 1968: laureat nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór To ziemia, 1969: laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór Kwiat jednej nocy 1972: laureat nagrody Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór Olbrzymi twój cień, 1974: laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór Radość o poranku. 1989: wyróżnienie Sztandaru Młodych METRONOM za stworzenie i konsekwentne rozwijanie formuły nowoczesnego musicalu Muzyka filmowa Kulig (1968) Dzięcioł (1970) Pięć i pół bladego Józka (1971) Muzyka do spektakli teatralnych Kochany panie Ionesco! (1968) Emancypantki (1975) Ballada o miłości zagrożonej (1983) Skarby Złotej Kaczki (1983) Sweet Fifties (1989) |
||
| w/g :Wikipedia | ||
 |
W 1961 ukończył Liceum Plastyczne im. Piotra Potworowskiego w Poznaniu i rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W tym czasie ujawnił się jego talent literacki i kabaretowy. Wraz z Adamem Kreczmarem i Janem Pietrzakiem w 1962 utworzył kabaret Centralnego Klubu Studentów Warszawy „Hybrydy”. W 1964 został jego kierownikiem literackim. W latach następnych współpracował z Teatrem Syrena, był współzałożycielem i wykonawcą w kabarecie Pod Egidą, współdziałał między innymi ze Stefanem Friedmannem (cykle Dialogi na cztery nogi i Fachowcy) oraz z Janem Pietrzakiem (Duety liryczno-prozaiczne). |
|
|
Jego debiutem
literackim były fraszki „Warsztat
filozoficzny”, „O smutnych ludziach” i „Hasło”
opublikowane w 1966 przez tygodnik „Szpilki”.
Następne wiersze, satyry i teksty piosenek drukowane były na stronach „Szpilek” (1966, 1968, 1971–1978, 1980–1981) „Radaru” (1967–1969, 1971), „Płomyka” (1967–1971, 1974–1975), „ITD” (1967–1975)[2]. Od 1964 współpracował z Programem III Polskiego Radia. Był autorem tekstów piosenek, napisał słowa do przebojów, takich jak m.in.: Wakacje z blondynką, Radość o poranku, Śpiewać każdy może, Jej portret, Samba przed rozstaniem, Pamiętajcie o ogrodach, Taką cię wymyśliłem, Popołudnie, Szary poemat, Do łezki łezka czy Kwiat jednej nocy. Był też wykonawcą wielu przebojów. Publikował wierszowane felietony w Polityce. Zmarł w wyniku powikłań po zakrztuszeniu się podczas posiłku. Wcześniej cierpiał na chorobę nowotworową, którą udało mu się wyleczyć. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach. Nagrodę (Grand Prix) jego imienia przyznaje jury Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Autorskiej. W 1994 nagrodę „Jonasz” im. Jonasza Kofty w kategorii twórczości kabaretowej i literackiej ustanowiła redakcja rozrywki Programu III Polskiego Radia. Od 2 czerwca 2007 roku organizowany jest w Warszawie przez Stowarzyszenie Warszawska Scena Bardów oraz Centrum Promocji Kultury Praga-Południe miasta stołecznego Warszawy, z upoważnienia spadkobierców artysty (Jagi Kofty – żony i Piotra Kofty – syna) Ogólnopolski Festiwal im. Jonasza Kofty „Moja Wolności”. 9 października 2009 z udziałem Jagi Kofty (żony) imieniem Jonasza Kofty nazwano Ogólnopolskie Spotkanie Młodych Autorów i Kompozytorów Piosenki (SMAK), odbywające się od 1978 w Myśliborzu, na których Jonasz Kofta był członkiem jury oceniającym uczestników konkursu. |
||
| w/g :Wikipedia | ||
|
Cenzura komunistyczna Nazwisko Jonasza Kofty znalazło się na specjalnej liście, na której umieszczono autorów pod szczególnym nadzorem peerelowskiej cenzury. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o cenzurze w PRL publikuje poufną instrukcję cenzorską z 21 lutego 1976 roku Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, na której umieszczono jego nazwisko oraz wytyczne postępowania. Piosenki ze słowami Jonasza Kofty
Nagrody i odznaczenia: 1968: Nagroda Komitetu ds. Radia i TV, zespołowa, za audycje satyryczno-rozrywkowe w Programie Trzecim Polskiego Radia 1973: 1. Nagroda na XI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Tango z różą w zębach” (muz. Włodzimierz Nahorny) 1974: 1. Nagroda na XII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Radość o poranku” (muz. Juliusz Loranc) 1977: 3. Nagroda na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Song o ciszy” (muz. Andrzej Zarycki) 1977: Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Interwizji Sopot '77 za „Jeden świat” (muz. Janusz Koman) i „Kochać znaczy żyć” (muz. Barbara Bajer) 1978: 1. Nagroda na XVI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Pogrążony we śnie” (muz. Aleksander Maliszewski) 1979: Złoty Krzyż Zasługi 1983: Nagroda dziennikarzy na XX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu 1987: 1. Nagroda na XXIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Czekamy na wyrok” (muz. Antoni Kopff) 1988: Nagroda Przewodniczącego WRN w Opolu na XXV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za wybitną twórczość literacką i jej prezentację na festiwalach opolskich |
| SKLEP / INFORMACJE |
 |
|
| Wymagania techniczne | Regulamin | O nas |
| Sposoby płatności | Polityka prywatności | Mon - Fri 10:00-18:00 |
| Odstąpienie od umowy | Polityka zwrotu towarów | phone: +48 605 079 902 |
| mp3 | Terminy i podstawa prawna | koman_shop@onet.pl |
| © 2000 Janusz Koman | ||
