 |
 |
 
  |
|
||||
 Urszula Sipińska W podróży
|
Zadebiutowała w 1965 na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. W latach 1965-1967 współpracowała ze studenckim teatrem "Nurt" w Poznaniu. W 1967 na 5. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wykonała utwór „Zapomniałam”, którego była współkompozytorką. W 1968 za wykonanie piosenki „Po ten kwiat czerwony” zdobyła pierwszą nagrodę podczas festiwalu sopockiego, a dwa lata później została uhonorowana na festiwalach zagranicznych w Szwajcarii i na Teneryfie. Jej pierwsza płyta długogrająca, zatytułowana Urszula Sipińska, została wydana w 1971 nakładem wydawnictwa Pronit. Rok później dzięki piosence „Bright Days Will Come” zdobyła główną nagrodę na festiwalu w Meksyku, a w kraju popularnością cieszył się utwór „Jaka jesteś Mario”, nagrodzony na 10. KFPP w Opolu, na którym wylansowała także przebój „To był świat w zupełnie starym stylu”. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Wszystkie trzy piosenki umieściła na swoim
drugim albumie pt. Bright Days Will
Come, wydanym w 1973. W kolejnych latach występowała m.in. w Tokio i NRD. W 1975 wydała album pt. Zabaw się w mój świat, który promowała przebojem „Komu weselne dzieci” ze słowami Agnieszki Osieckiej. W tym czasie zdobyła drugą nagrodę w Palma de Mallorca za utwór „Wołaniem wołam cię”, a także nagrodę publiczności na kolejnym festiwalu w Opolu. Wystąpiła na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W tym czasie wylansowała piosenki „Chłopak z drewna” i „Za wolno płynie czas”. W 1980 wydała album pt. Są takie dni w tygodniu/Kolorowy film, na który złożyły się dwa różne programy na oddzielnych stronach krążka. Rok później wydała płytę W podróży, utrzymaną w stylu country, z przebojami „Są takie dni w tygodniu” i "Pamiętam nas" znanymi już z poprzedniej płyty oraz nowymi, m.in. „Chcę wyjechać na wieś”. W 1982, podczas pobytu w Niemczech, uległa wypadkowi samochodowemu, który niemal zakończył się jej kalectwem. Wskutek tego, postanowiła wziąć dłuższą przerwę w karierze. W 1986 wydała, tylko na kasecie magnetofonowej, album zatytułowany po prostu Urszula Sipińska z 10 premierowymi utworami, z których dwa trafiły również na jej kolejny album ("Mam tylko ciebie" i "Szalala zabawa trwa"). W 1988 powróciła nagraniem „Mam cudownych rodziców”, które stało się jej największym przebojem. Z tą piosenką wystąpiła na 25. KFPP w Opolu. Wydała album Nie zapomniałam..., na którym umieściła m.in. przebój „Gdzie ten świat 60-tych lat”. Z początkiem lat 90. pożegnała się z estradą, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami o zakończeniu kariery po skończeniu 40. roku życia. Do rezygnacji z dalszej pracy piosenkarskiej przyczyniło się także pojawienie się nowych trendów w show-biznesie w okolicznościach transformacji ustrojowej w latach 90., które dotknęły także branżę artystyczną w Polsce. W 1992 wydała jedynie bożonarodzeniową płytę Białe święta. W swojej karierze brała udział w wielu festiwalach piosenki w kraju i za granicą, m.in. na Festiwalu Piosenki Atlantyckiej na Teneryfie (1970), Międzynarodowym Festiwalu Coupe d'Europe Musicale w Bernie (1970), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki im. Augustina Lary w Meksyku (1972), Międzynarodowych Targach Płyt i Wydawnictw Muzycznych MIDEM w Cannes (1973), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Tokio (1973), Festiwalu Piosenki na Majorce (1975), Międzynarodowym Festiwalu w Puerto Rico (1979). W latach 70. występowała również m.in. na festiwalach w Jugosławii, Belgii, Szwecji, gdzie otrzymywała nagrody i wyróżnienia. Zagrała ponad dwa tysiące recitali estradowych w kraju i za granicą, m.in. w Kanadzie, USA, Niemczech, Hiszpanii, w całym bloku wschodnim, Brytanii, Japonii, Meksyku i na Kubie. Po zakończeniu kariery estradowej powróciła do swojego wyuczonego zawodu architekta wnętrz i otworzyła w Poznaniu własne studia – najpierw studio projektowe „U.S. Style” w Poznaniu (1991), a następnie – Studio Wyposażenia Wnętrz w Poznaniu (2000). Zaprojektowała m.in. wnętrze Collegium Polonicum w Słubicach, Centrum Prasowego Międzynarodowych Targów Poznańskich, a także licznych banków, supermarketów i hoteli. W 1991 została członkiem założycielem "Światowej Fundacji Kobiet Sukcesu" ("The World Fundation of Successful Women") przy IBC w Cambridge w Anglii. W 2005 wydała książkę autobiograficzną pt. Hodowcy lalek, w której opisała historię swojej kariery w czasach PRL-u. W ramach promocji książki powróciła do telewizji, goszcząc w programie Wideoteka dorosłego człowieka. W 2010 wydała drugą książkę autobiograficzną pt. Gdybym była aniołem. Historie prawdziwe, dziwne, śmieszne. w/g Wikipedia |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Założyciel prywatnego,
niezależnego ośrodka sztuki
Fabryka Trzciny, za którego
utworzenie otrzymał Paszport
Polityki.
Zadebiutował w roku 1969 na Kiermaszu Piosenki Studenckiej w warszawskim klubie Medyk, jako piosenkarz i kompozytor. Początkowo komponował piosenki dla wykonawców studenckich, m.in. Nataszy Czermińskiej, Piotra Fronczewskiego, Andrzeja Nardellego i Magdy Umer. Później zaczął pisać dla Radiowego Studia Piosenki i Telewizyjnej Giełdy Piosenki oraz m.in. dla takich takich artystów, jak: Halina Frąckowiak, Edyta Geppert, Anna Jantar, Irena Jarocka, Krzysztof Krawczyk, Krystyna Prońko, Urszula Sipińska i Zdzisława Sośnicka. Kompozytor oratorium Kolęda-Nocka, musicalu Azyl, czy baśni muzycznej Królowa śniegu. Wraz z Ryszardem Poznakowskim współtworzył musical dla dzieci Smurfowisko. Komponował muzykę do spektakli teatralnych i filmów fabularnych. Współpracował jako aranżer i dyrygent z duetem Marek i Wacek. Sprawował opiekę artystyczną nad festiwalami piosenki w Opolu (1985), Sopocie (1986-1987) oraz w Witebsku (1988). W latach 1993-1995 był Dyrektorem Artystycznym Teatru Muzycznego w Gdyni. W latach 1994-1996 pełnił funkcję Dyrektora Muzycznego I Programu Polskiego Radia. Natomiast w latach 1996-1998 był zastępcą DyrektoraTVP1 ds. Artystycznych. W 1997 roku został producentem – wyreżyserowanego przez Magdę Umer – opolskiego koncertu Zielono mi, poświęconego twórczości Agnieszki Osieckiej. Zaś rok później sprawował pieczę nad koncertem O! Polskie piosenki, zorganizowanym z okazji 35-lecia Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1999 roku został twórcą nowej formuły Sopot Festiwal. W 2003 roku założył na warszawskiej Pradze prywatne Centrum Artystyczne Fabryka Trzciny. (Wikipedia) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Następnie nawiązał współpracę z Aleksandrem Nowackim, która przekształciła się w działalność zawodową. Ich utwory były udane, a utwór Gdyby wszystkie kwiaty zdobyło w 1965 roku wyróżnienie na KFPP w Opolu. Współpraca z zespołem Romuald i Roman zaowocowała powstaniem całej serii utworów z jego tekstami (np. Będziesz panią w moim piekle, Gdy towarowy rusza do Indii, Gdyby przebaczać mogli wszyscy, Wszystko ci kupiłem), po rozpadzie tego zespołu dalsza współpraca zawiązała się z zespołem Nurt. Po ukończeniu w 1965 r. studiów był pracownikiem naukowym w Wyższej Szkole Ekonomicznej. W 1973 r. objął stanowisko kierownika literackiego Estrady Dolnośląskiej i został zawodowym autorem tekstów piosenek. W dorobku Andrzeja Kuryły, jak się ocenia, jest ponad 500 nagranych piosenek z jego tekstami. Kompozytorzy z którymi współpracował to m.in: Piotr Figiel, Jarosław Kukulski, Ryszard Poznakowski, Wojciech Trzciński, Antoni Kopff, Bernard Sołtysik, Katarzyna Gärtner, Janusz Koman, Jacek Szczygieł, Ważniejsze piosenki:
W latach 80. i 90. XX wieku współtworzył Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Tłumacz poezji Bułata Okudżawy. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (Wikipedia) |
| SKLEP / INFORMACJE |
 |
|
| Wymagania techniczne | Regulamin | O nas |
| Sposoby płatności | Polityka prywatności | pon. - pt 10:00-18:00 |
| Odstąpienie od umowy | Polityka zwrotu towarów | telefon: +48 605 079 902 |
| mp3 | Terminy i podstawa prawna | koman_sklep@onet.pl |
| © 2000 Janusz Koman |
 |
