|
|
|
|
|
|
|
Seweryn Krajewski dorastał w Trójmieście, zaś mieszkał w Sopocie. Jest absolwentem klasy skrzypiec Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w Gdańsku, do którego uczęszczał od 1961 roku, grając na gitarze i śpiewając w czasie nauki w zespołach Błękitni oraz Złote Struny. Od 1964 współpracował z zespołem Pięciolinie, następnie z Czerwono-Czarnymi. W grudniu 1965 został członkiem grupy Czerwone Gitary, w której razem z Jerzym Kosselą oraz Krzysztofem Klenczonem śpiewali skomponowane głównie przez siebie piosenki. W 1997 roku Krajewski rozstał się z zespołem i zaczął karierę solową. Nagrał albumy długogrające utrzymane w stylistyce muzyki pop (m.in. Baw mnie, Lubię ten smutek. Opowieści muzyczne vol. I, Jestem), a także ballady do słów Agnieszki Osieckiej (Strofki na gitarę, Części zamienne, Strofki na gitarę 2). Jest autorem muzyki filmowej, m.in. do filmów: Och, Karol, Kochankowie mojej mamy, Wakacje w Amsterdamie, Kogel-mogel, Galimatias, czyli Kogel-mogel II, Uprowadzenie Agaty, a także do seriali Jan Serce i Kopciuszek. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Komponował również przeboje dla innych wykonawców, w tym m.in. dla Ireny Jarockiej, Urszuli Sipińskiej, Maryli Rodowicz i Krzysztofa Krawczyka). W 2007 roku podczas XLIV Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu odbył się specjalny koncert zatytułowany Niebo z moich stron, który został poświęcony twórczości Krajewskiego. Piosenki jego autorstwa wykonali m.in.: Kasia Kowalska, Małgorzata Ostrowska, Maryla Rodowicz, Krzysztof Kiljański oraz zespół Wilki. W 2008 ukazała się płyta Edyty Geppert zatytułowana Nic nie muszę, na której znalazły się kompozycje Krajewskiego w aranżacji pianisty jazzowego Krzysztofa Herdzina. W 2009 ukazała się kolejna płyta z jedenastoma kompozycjami Krajewskiego do wierszy Karola Wojtyły. W grudniu 2009 ukazała się koncertowa płyta Seweryna Krajewskiego w duecie z Andrzejem Piasecznym pt. Na przekór nowym czasom - live. Obydwie płyty ukazały się nakładem Sony Music. Po kilku tygodniach płyta uzyskała status platynowej. 10 października obaj artyści zainaugurowali w Kielcach cykl wspólnych koncertów. Po ponad dziesięciu latach przerwy Seweryn Krajewski wrócił na estradę. 7 grudnia 2009 pojawiła się wznowiona płyta pt. Jestem (wyd. Sony Music). W roku 2011 przyznano mu Nagrodę Muzyczną "Fryderyk" w kategorii "Kompozytor roku", w sekcji muzyki rozrywkowej. 18 czerwca 2011 we Wrocławiu został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W październiku 2011 roku na Gali Wiktory 2011 otrzymał statuetkę w kategorii Gwiazda Piosenki, a 17 listopada Nagrodę Muzyczną Programu Trzeciego – "Mateusz" w kategorii całokształt twórczości „za kompozytorski talent i muzykę wzruszającą kolejne pokolenia”. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (Wikipedia) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zadebiutował jeszcze w czasie studiów jako autor sztuki Tragedia wydrwigroszów, w której wystąpił również jako aktor. Krótko pracował jako nauczyciel, ale praca ta nie pociągała go. Pasjonował go teatr, więc gdy Teatr Dramatyczny Politechniki Warszawskiej potrzebował aktorów do przedstawienia Wesele Pani Du Barry, zgłosił się na eliminacje i został przyjęty do grona młodych artystów. Wkrótce został na dobre aktorem kabaretowym. Wystąpił m.in. jako Achilles w parodii Achillesa i panien (1953). Rolę tę docenił Artur Maria Swinarski. Wkrótce Dzikowski związał się z klubem studenckim Stodoła, debiutując na jego kabaretowej scenie monologiem Ręce Eurydyki. Z sentymentu do tego występu napisał później parodię tego tekstu. W latach 1961-1963 współpracował jako kierownik literacki z kabaretem warszawskiego klubu studenckiego Stodoła. Pisał także dla niego scenariusze programów (m.in. Powieszony, Hotel "Wieczny odpoczynek", Mimośród). Współpracował również z innymi kabaretami (m.in. z Jamnikiem). Założył też z Grzegorzem Walczakiem i Bogusławem Choińskim teatrzyk Stawki 5 przy Studium Nauczycielskim. Następnie związał się z kolejnym klubem studenckim – Hybrydy. Dla kabaretu działającego przy klubie pisał w latach 1963-1965 wraz z Wojciechem Młynarskim scenariusze programów, m.in. Radosna gęba stabilizacji i Ludzie to kupią. Napisał też libretta do wielu musicali, m.in. Gwałtu, co się dzieje (według Aleksandra Fredry, reż. Lech Komarnicki, muz. Seweryn Krajewski) i Niedopasowani, czyli Goliath Wieloryb (współaut. W. Młynarski, muz. Marek Sart). Jako tekściarz zadebiutował w 1963. Nawiązał wtedy współpracę z bigbitową grupą muzyczną Czerwono-Czarni. Potem pisał teksty piosenek dla różnych wykonawców, m.in. takich, jak: Stan Borys, Irena Jarocka, Niebiesko-Czarni, Maryla Rodowicz, Kasia Sobczyk. Spodobała mu się też muzyka zespołu Czerwone Gitary, nawiązał więc współpracę z Jerzym Kosselą. W latach 1966-1967 współpracował z kolei z kompozytorem Sewerynem Krajewskim, tworząc wraz z nim wiele piosenek dla wspomnianego zespołu. Przez pewien czas współtworzył teksty z Kazimierzem Winklerem. Jest też autorem tekstów piosenek do filmu Dancing w kwaterze Hitlera (reż. Jan Batory, 1968, premiera 1971). Piosenki z jego tekstami usłyszeć też można w wykonaniu takich artystów, jak np.: Alibabki, Ewa Bem, Tadeusz Chyła, Anna German, Katarzyna Groniec, Jerzy Grunwald, Krystyna Janda, Anna Maria Jopek, Stenia Kozłowska, Jacek Lech, Lizar, Czesław Niemen, Jerzy Połomski, Ludwik Sempoliński, Beata Wyrąbkiewicz. W pracy nad tekstem piosenki nigdy nie skupiał się na nim samym. Interesował się też tym, jak będzie brzmiała piosenka jako całość – z muzyką, rytmem, wykonaniem, interpretacją. W latach 80. pisał wyłącznie dla siebie, a potem założył wielobranżową firmę. Zajmował się przekładami piosenek z języka francuskiego, głównie tekstów Georges'a Moustakiego. Współpracował przez wiele lat z Sewerynem Krajewskim (działającym od dawna solo). Chciałby też stworzyć duży polski musical. W 2002 roku wydał książkę "Józup" - współautorstwo z Urszulą Dutkiewicz. W 2014 roku powstała Fundacja im. Krzysztofa Dzikowskiego, wspierająca i promująca dorobek młodych artystów, którzy dopiero zaczynają swoją karierę. 18 maja 2016 roku nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego ukazała się książka "Tekściarz" (wysłuchał i opracował Rafał Podraza), która opowiada o życiu i twórczości Krzysztofa Dzikowskiego. Wybrane piosenki Anna Maria, Ballada o Lili Put (Liliput), Bądź poważny chociaż raz, Bądź wśród nas, Byczek Fernando, Był taki ktoś, Była to głupia miłość, Chcę być kochaną, Ciągle pada, Czekam na twój przyjazd, Cztery maki, Czy krasnoludki są na świecie, Dozwolone do lat osiemnastu, Dzień jeden w roku, Dzień, najwyżej dwa, Gondolierzy znad Wisły, Jak wędrowne ptaki, Jestem malarzem nieszczęśliwym, Mały książę, Mija rok, Nie wiem, czy to warto, Niebo z moich stron ,Pechowy chłopiec, Pochód świętych, Pojedynki (tekst napisany specjalnie dla Ludwika Sempolińskiego),Przyjdź w taką noc, Słowo jedyne – Ty, Spotkanie starych żółwi, Szary kolor twoich oczu, Śpiewam pod gołym niebem, Tak bardzo się starałem, Trochę dobrze, trochę źle, Trzecia miłość – żagle, Trzysta tysięcy gitar, W moich myślach, Consuelo, Wiatr od Klimczoka, Wschód słońca w stadninie koni, Znalazłam Go, Znalazłem Ją, Zwykły żart ... |
||||
|
(Wikipedia) |
| SKLEP / INFORMACJE |
 |
|
| Wymagania techniczne | Regulamin | O nas |
| Sposoby płatności | Polityka prywatności | pon. - pt 10:00-18:00 |
| Odstąpienie od umowy | Polityka zwrotu towarów | telefon: +48 605 079 902 |
| mp3 | Terminy i podstawa prawna | koman_sklep@onet.pl |
© 2000 Janusz Koman
