|
|
|
|
|
|
x
Dni, których nie znamy
Jan Kanty Pawluśkiewicz - Marek Grechuta
|
W 1963 roku podjął studia architektoniczne na Politechnice Krakowskiej. Na wydziale architektury spotkał Jana Kantego Pawluśkiewicza, z którym założył „Kabaret Architektów Anawa” (z francuskiego en avant – naprzód), który wkrótce się przeobraził w zespół towarzyszący mu na występach. Publiczny debiut muzyczny Grechuty miał miejsce w październiku 1967 roku, kiedy dzięki wykonaniu piosenki „Tango Anawa” zajął drugie miejsce wśród wokalistów na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie. |
||||||||||||||||||||||||||||||
|
W 1968 roku na VI KFPP w Opolu zdobył
nagrodę dziennikarzy za piosenkę „Serce”,
a rok później na VII KFPP jedną z głównych nagród (Nagroda TVP) za piosenkę „Wesele”. Z zespołem Anawa nagrał dwie swoje pierwsze płyty – Marek Grechuta & Anawa z 1970 roku oraz Korowód z 1971. W tym roku na IX KFPP w Opolu Grechuta zdobył główną nagrodę za piosenkę „Korowód”. W 1971 Grechuta opuścił zespół Anawa i założył inny zespół o nazwie WIEM (W Innej Epoce Muzycznej). Z zespołem tym nagrał dwa albumy – Droga za widnokres oraz Magia obłoków. Płyty wypełnione były muzyką z elementami jazz-rocka, a wśród tekstów wykorzystano twórczość poetów współczesnych, takich jak Tadeusz Nowak, Tadeusz Śliwiak albo Mieczysław Jastrun. Pięć lat później ponownie zaczął współpracę z Pawluśkiewiczem i pisanie muzyki do tekstów Witkacego. W 1977 na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu jego piosenka „Hop – szklankę piwa” zdobyła Nagrodę Grand Prix, również na tym festiwalu przez Krystynę Jandę wykonywana była piosenka „Guma do żucia”, której muzykę i słowa napisał Marek Grechuta. Grechuta był również wraz z Krzysztofem Jasińskim i Janem Kantym Pawluśkiewiczem, współautorem musicalu Szalona lokomotywa według Stanisława Ignacego Witkiewicza, prezentowanego w latach 1977–1980, m.in. w krakowskim Teatrze STU oraz katowickim Spodku. W 1976 Marek Grechuta rozpoczął współpracę z Piwnicą pod Baranami, która trwała blisko 10 lat. W 1979 roku nagrał płytę z pieśniami do słów poety Tadeusza Nowaka, które poza nim zaśpiewali Teresa Iwaniszewska-Haremza, Magda Umer oraz Marian Opania. W 1981 ukazały się Śpiewające obrazy, płyta nagrana ponownie z zespołem Anawa, na której znalazły się piosenki inspirowane obrazami Van Gogha, Picassa, Degasa, Moneta, Renoira i Wyspiańskiego, a także muzyka ze spektaklu Otello. W 1984 roku wspólnie z Krystyną Jandą nagrał płytę W malinowym chruśniaku, z wierszami Bolesława Leśmiana. Do własnych tekstów wrócił w 1986 roku, wydając płytę Wiosna – ach to ty. Wypełniona była lżejszą muzyką i przyniosła tytułowy przebój, zawierała też fragmenty muzyki ze spektakli Colas Breugonon, Tumor Witkacego i Kroniki Olsztyńskiej. W 1987 roku napisał muzykę do przedstawienia teatralnego Jana Brzechwy – Kopciuszek. W 1989 roku wydał płytę Krajobraz pełen nadziei. W 1990 w Teatrze Stu odbył się koncert pt. „Złote przeboje”, w którym wystąpiła także, zaproszona przez Grechutę, aktorka Starego Teatru – Grażyna Trela (utwór: „Wesele”). W 1991 wydał Piosenki dla dzieci i rodziców, nagrane wspólnie z aktorami Teatru Starego w Krakowie oraz dziecięcym chórem Gama. Rok 1994 przyniósł kolejną płytę Dziesięć ważnych słów, zawierająca utwory poświęcone istotnym wartościom w życiu. Grechuta nawiązywał na niej do Dekalogu, określając ją jako „dziesięć przykazań człowieka współczesnego”. W roku 2003 wspólnie z grupą Myslovitz wykonał cover ich przeboju „Kraków”, który znalazł się na dwupłytowym albumie The Best of Myslovitz. Ostatnią płytą Grechuty z premierowym materiałem były Niezwykłe miejsca (2004), gdzie znalazły się piosenki poświęcone miejscom, które go oczarowały. W 2000 ukazał się zestaw Świecie nasz zawierający wszystkie 13 albumów Grechuty. Kompilacja otrzymała w 2001 Nagrodę Muzyczną Fryderyk w kategorii „najlepsza reedycja”. Zestaw został wznowiony w roku 2005, uzupełniono go wtedy o album Niezwykłe miejsca, a także o składającą się z nagrań archiwalnych płytę Godzina miłowania. W roku 2006 na 43 KFPP w Opolu Marek Grechuta został uhonorowany Grand Prix tego festiwalu (Nagroda Prezesa TVP). 17 października 2006 r. został pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego w Krakowie. |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
w/g :Wikipedia |
|||||||||||||||||||||||||||||||
 |
Karierę artystyczną rozpoczął w 1967. Współzałożyciel grupy muzycznej Anawa (w której grał do roku 1980), związany z Piwnicą pod Baranami i Teatrem STU, oraz Teatrem Narodowym i Teatrem Powszechnym w Warszawie. Uczestniczy w utworzonym przez Aleksandra Glondysa projekcie artystycznym „Ellington po krakowsku”. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną oraz Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. Współpracował z Markiem Grechutą. |
|
Napisał muzykę m.in. do: Bohater roku, 1987,
reżyseria F. Falk; Chleba naszego
powszedniego, film telewizyjny 1974,
reżyseria J. Zaorski; Wodzirej, 1978,
reżyseria F. Falk; Układ krążenia, 1978, reż.
Andrzej Titkow; Ćma, 1980, reżyseria T.
Zygadło; Gorączka, 1980, reżyseria A.
Holland; Zawrócony, 1994, reżyseria K. Kutz.
Kompozytor opery Kur zapiał (1980), musicalu
Szalona lokomotywa (1977, wspólnie z M.
Grechutą), oratorium Nieszpory ludźmierskie
(1992, do słów Leszka Aleksandra
Moczulskiego), poematu symfonicznego Harfy
Papuszy. Laureat Festiwalu Piosenki Studenckiej, Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1977), Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1975), Festiwalu Twórczości Telewizyjnej (1992), Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W czerwcu 2005 Pawluśkiewicz otrzymał Laur Krakowa XXI wieku, nagrodę przyznawaną wybitnym osobowościom, łączącym środowiska nauki, sztuki i biznesu. Jest kompozytorem hejnału Polkowic. Za zasługi na rzecz miasta i gminy Polkowice 15 czerwca 2007 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Nowego Targu. Był trzykrotnie nominowany do nagrody Fryderyka w kategorii Muzyka Poważna i Kompozytor Roku. Wybrana dyskografia (płyty autorskie): „Nowy radosny dzień”, „Nieszpory Ludźmierskie”, „Harfy Papuszy”, „Amat Vita” (skomponowana z okazji otwarcia zapory w Czorsztynie), „Consensus”, „Przez tę ziemię przeszedł Pan”, „Radość Miłosierdzia”. Elżbieta Towarnicka jest jedyną wykonawczynią utworów J.K. Pawluśkiewicza, która wzięła udział we wszystkich większych formach napisanych przez kompozytora od końca lat `80 (dotychczas było ich dziewięć). Drugim artystą w tej klasyfikacji jest Grzegorz Turnau (udział w trzech utworach). W maju 2009 roku wraz z Leszkiem Aleksandrem Moczulskim wydał płytę „Radość miłosierdzia”. Płyta jest rejestracją prawykonania utworu zamówionego przez Filharmonię Poznańską, która w ten sposób uczciła 30-lecie pontyfikatu Karola Wojtyły. Drugą obok komponowania muzyki pasją Pawluśkiewicza jest malarstwo. Artysta stosuje technikę malarską, którą sam nazwał "żel art". Technika żel art jest ogromnie pracochłonna; na obraz o wielkości 40 na 60 cm składa się wiele tysięcy kropek nakładanych żelowymi długopisami - stąd nazwa żel art. Przeciętnie na jeden centymetr kwadratowy przypada 350-400 kropek. Dotychczas obrazy artysty prezentowane były na wystawach w Polsce, w Brukseli, we Włoszech oraz na Węgrzech. |
| w/g : (wikipedia) |
| SKLEP / INFORMACJE |
 |
|
| Wymagania techniczne | Regulamin | O nas |
| Sposoby płatności | Polityka prywatności | pon. - pt 10:00-18:00 |
| Odstąpienie od umowy | Polityka zwrotu towarów | telefon: +48 605 079 902 |
| mp3 | Terminy i podstawa prawna | koman_sklep@onet.pl |
© 2000 Janusz Koman
