Wakacje z blondynką Juliusz Loranc - Jonasz Kofta

 

Wakacje z blondynką                         45 zl   Maciej Kossowski piosenkarz, trębacz, kompozytor i aranżer. Był uczniem II Liceum Ogólnokształcącego im. Jana III Sobieskiego w Grudziądzu. Studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (filologia polska). Uczył się gry na trąbce w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku.

Grał w gdańskim teatrzyku studenckim (jako aktor) Bim-Bom i w cyrku Tralabomba Jazz Band Jerzego Afanasjewa. Dwukrotnie, (bez powodzenia) starał się dostać do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej. W latach 1963–1967 był solistą Czerwono-Czarnych. W 1967 roku Kossowski wyruszył na trzymiesięczną trasę koncertową do Związku Radzieckiego z zespołem Tajfuny. Koncertował także w Grecji, Czechosłowacji (1964), Niemczech (1965), Belgii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych (1966). (Po powrocie do kraju do końca 1969 r. współpracował jako producent, kompozytor muzyki, aranżer i piosenkarz ze „Studiem Rytm” w Polskim Radio Warszawa. W tym czasie napisał muzykę do piosenek śpiewanych przez takich wykonawców jak: Edward Hulewicz i Heliosi, Kasia Sobczyk, Henryk Fabian, Jacek Lech, Elżbieta Żakowicz i zespół Wiślanie 69 („Gdy sam zostaniesz”, muzyka M. Kossowski, słowa Bogdan Loebl i Marek Gaszyński), Ala Eksztajn, Fryderyka Elkana, Filipinki, Maria Figiel, Halina Frąckowiak i grupa ABC. Najbardziej znane, przez niego zaśpiewane jego piosenki to: „Wakacje z blondynką” (muzyka Juliusz Loranc, słowa Jonasz Kofta) oraz „Agatko pocałuj”, „Dwudziestolatki”, „Domowe strachy”, „Nie mówię żegnaj”, „Z Cyganami w świat”. „To ty, Mario”, „Kto mi to da”, „Augustyna”, „Szkolny bal”, „Wiatr od Klimczoka” (Zbigniew Bizoń muzyka – słowa Krzysztof Dzikowski). Współpracował z takimi autorami tekstów jak np.: Jonasz Kofta, Bogdan Loebl, Marek Głogowski, Zbigniew Jerzyna i z zespołami: Czerwono-Czarni, Tajfuny, Warszawscy Stompersi, Zespół Zbyszka Namysłowskiego, Tralabomba Jazz Band, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie pod dyrekcją Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza i Piotra Figla. Będąc w Stanach Zjednoczonych poznał dziewczynę, Amerykankę, z którą później korespondował. Przyjechała w 1967 roku do Polski. Pobrali się w Świnoujściu. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stałe. Według jednych źródeł w październiku 1969 (Emilia Padoł), według innych na początku 1970 roku (Ryszard Wolański, Dariusz Michalski). Osiedlił się na stałe w Nowym Jorku (początek 1970) i założył własną grupę instrumentalną, z którą występował w okolicznych klubach. W latach 80. XX wieku występował na stałe w Milford Plaza Hotel na Broadwayu. W 1983 zmienił nazwisko na Mike Cossi, przyjął też amerykańskie obywatelstwo. W 2012 roku przyjechał do Polski – wystąpił na jedynym koncercie w Grudziądzu, w trakcie święta swojego rodzinnego miasta.

 

	Juliusz Loranc  (ur. 24 września 1937 w Łodygowicach, zm. 25 maja 2016) – kompozytor, aranżer i pianista. Ukończył Liceum Muzyczne w Bielsku-Białej w klasie klarnetu.  Absolwent Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie klarnetu Ludwika Kurkiewicza. Jeszcze podczas studiów współpracował jako akompaniator z kabaretami klubów studenckich „Stodoła” i „Hybrydy”, z teatrzykiem satyry Henryka Malechy oraz z kabaretem Jamnik – Pies Cynicki Jana T. Stanisławskiego. W latach 1961–1964 był muzycznym korepetytorem w Teatrze Ludowym w Warszawie, dla którego wspólnie z Jerzym Maksymiukiem skomponował muzykę do bajki dla dzieci Na straganie. Współpracował z Teatrem Rozrywki w Chorzowie w latach 1979–1981, a od 1982 z Teatrem Rampa na Targówku w Warszawie.
W 1961 zadebiutował jako kompozytor piosenek utworem Hotel Miami dla Fryderyki Elkany. W latach 1964–1969 i od 1974 współpracował z zespołem Alibabki. Komponował piosenki także dla Stana Borysa, Macieja Kossowskiego, Jacka Lecha, Renaty Lewandowskiej, Haliny Kunickiej, Jana Pietrzaka, Ireny Santor i Niny Urbano. Był kierownikiem muzycznym grupy Quorum (1968–1971) oraz Grupa I (1972–1976). W 1979 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Nagrody 1965: laureat II nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór Gdy zmęczeni wracamy z pól, 1968: laureat nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór To ziemia, 1969: laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór          Kwiat jednej nocy 1972: laureat nagrody Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór Olbrzymi twój cień, 1974: laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór          Radość o poranku. 1989: wyróżnienie Sztandaru Młodych METRONOM za stworzenie i konsekwentne rozwijanie formuły nowoczesnego          musicalu Muzyka filmowa Kulig (1968) Dzięcioł (1970) Pięć i pół bladego Józka (1971) Muzyka do spektakli teatralnych Kochany panie Ionesco! (1968) Emancypantki (1975) Ballada o miłości zagrożonej (1983) Skarby Złotej Kaczki (1983) Sweet Fifties (1989)
w/g:Wikipedia

 

Jonasz Kofta  (ur. 28 listopada 1942 w Mizoczu, zm. 19 kwietnia 1988 w Warszawie) – poeta, dramaturg, satyryk, piosenkarz i malarz. W 1961 ukończył Liceum Plastyczne im. Piotra Potworowskiego w Poznaniu i rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W tym czasie ujawnił się jego talent literacki i kabaretowy. Wraz z Adamem Kreczmarem i Janem Pietrzakiem w 1962 utworzył kabaret Centralnego Klubu Studentów Warszawy „Hybrydy”. W 1964 został jego kierownikiem literackim. W latach następnych współpracował z Teatrem Syrena, był współzałożycielem i wykonawcą w kabarecie Pod Egidą, współdziałał między innymi ze Stefanem Friedmannem (cykle Dialogi na cztery nogi i Fachowcy) oraz z Janem Pietrzakiem (Duety liryczno-prozaiczne).

Jego debiutem literackim były fraszki „Warsztat filozoficzny”, „O smutnych ludziach” i „Hasło” opublikowane w 1966 przez tygodnik „Szpilki”. Następne wiersze, satyry i teksty piosenek drukowane były na stronach „Szpilek” (1966, 1968, 1971–1978, 1980–1981) „Radaru” (1967–1969, 1971), „Płomyka” (1967–1971, 1974–1975), „ITD” (1967–1975)[2]. Od 1964 współpracował z Programem III Polskiego Radia. Był autorem tekstów piosenek, napisał słowa do przebojów, takich jak m.in.: Wakacje z blondynką, Radość o poranku, Śpiewać każdy może, Jej portret, Samba przed rozstaniem, Pamiętajcie o ogrodach, Taką cię wymyśliłem, Popołudnie, Szary poemat, Do łezki łezka czy Kwiat jednej nocy. Był też wykonawcą wielu przebojów. Publikował wierszowane felietony w Polityce. Zmarł w wyniku powikłań po zakrztuszeniu się podczas posiłku. Wcześniej cierpiał na chorobę nowotworową, którą udało mu się wyleczyć. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach. Nagrodę (Grand Prix) jego imienia przyznaje jury Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Autorskiej. W 1994 nagrodę „Jonasz” im. Jonasza Kofty w kategorii twórczości kabaretowej i literackiej ustanowiła redakcja rozrywki Programu III Polskiego Radia. Od 2 czerwca 2007 roku organizowany jest w Warszawie przez Stowarzyszenie Warszawska Scena Bardów oraz Centrum Promocji Kultury Praga-Południe miasta stołecznego Warszawy, z upoważnienia spadkobierców artysty (Jagi Kofty – żony i Piotra Kofty – syna) Ogólnopolski Festiwal im. Jonasza Kofty „Moja Wolności”. 9 października 2009 z udziałem Jagi Kofty (żony) imieniem Jonasza Kofty nazwano Ogólnopolskie Spotkanie Młodych Autorów i Kompozytorów Piosenki (SMAK), odbywające się od 1978 w Myśliborzu, na których Jonasz Kofta był członkiem jury oceniającym uczestników konkursu.

Cenzura komunistyczna Nazwisko Jonasza Kofty znalazło się na specjalnej liście, na której umieszczono autorów pod szczególnym nadzorem peerelowskiej cenzury. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o cenzurze w PRL publikuje poufną instrukcję cenzorską z 21 lutego 1976 roku Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, na której umieszczono jego nazwisko oraz wytyczne postępowania. Piosenki ze słowami Jonasza Kofty „A + B” (muz. Jan Tadeusz Stanisławski) „Jeden świat” (muz. Janusz Koman) „Ballada o pustych ramach” (zespół „Ślady”) „Jej portret” (muz. Włodzimierz Nahorny) Ech, wy ludzie, co żyć potraficie” (zespół „Ślady”) „Jestem zmęczony” (zespół „Ślady”) „Chcę z tobą być” (muz. Janusz Strobel) „Kwiat jednej nocy” (muz. Juliusz Loranc) „Cztery ściany świata” (muz. Czesław Niemen) „Nie oślepiaj” (muz. Andrzej Zieliński) „Czas nie przyszedł” (muz. Janusz Strobel) „Pamiętajcie o ogrodach” (muz. Jan Pietrzak) „Czasami pech się uśmiecha” (muz. Antoni Kopff) „Radość o poranku” (muz. Juliusz Loranc) „Czekamy na wyrok” (muz. Antoni Kopff) „Song o ciszy” (muz. Andrzej Zarycki) „Deszcz na jeziorach” (muz. Marek Grechuta) „Śpiewać każdy może” „Do łezki łezka” (muz. Andrzej Korzyński) „Tango z różą w zębach” (muz. Włodzimierz Nahorny) „Dobry sen” (muz. Piotr Senkowski) „To ziemia” (muz. Juliusz Loranc) „Epitafium dla Mahalii Jackson” (muz. Stanisław Sojka) „Wakacje z blondynką” (muz. Juliusz Loranc) „Gwóźdź” (zespół „Ślady”) „Wołanie Eurydyki” (muz. Jerzy Satanowski) „Idąc” (muz. Jarosław Kukulski) „Z tobą chcę oglądać świat” (muz. Zbigniew Wodecki) Nagrody i odznaczenia: 1968: Nagroda Komitetu ds. Radia i TV, zespołowa, za audycje satyryczno-rozrywkowe w Programie Trzecim            Polskiego Radia 1973: 1. Nagroda na XI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Tango z różą w zębach” (muz. Włodzimierz             Nahorny) 1974: 1. Nagroda na XII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Radość o poranku” (muz. Juliusz Loranc) 1977: 3. Nagroda na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Song o ciszy” (muz. Andrzej Zarycki) 1977: Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Interwizji Sopot '77 za „Jeden świat” (muz. Janusz Koman)           i „Kochać znaczy żyć” (muz. Barbara Bajer) 1978: 1. Nagroda na XVI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Pogrążony we śnie” (muz. Aleksander              Maliszewski) 1979: Złoty Krzyż Zasługi 1983: Nagroda dziennikarzy na XX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu 1987: 1. Nagroda na XXIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za „Czekamy na wyrok” (muz. Antoni Kopff) 1988: Nagroda Przewodniczącego WRN w Opolu na XXV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za wybitną          twórczość literacką i jej prezentację na festiwalach opolskich

w/g:Wikipedia

 

SKLEP / INFORMACJE
Wymagania techniczne	Regulamin	O nas
Sposoby płatności	Polityka prywatności	pon. - pt 10:00-18:00
Odstąpienie od umowy	Polityka zwrotu towarów	telefon: +48 605 079 902
mp3	Terminy i podstawa prawna	koman_sklep@onet.pl

 

© 2000 Janusz Koman