Danuta Rinn & Bogdan Czyżewski

Wszystkiego najlepszego

 

 

Danuta Rinn & Bogdan Czyżewski Wszystkiego najlepszego Released: 1969 Label: Pronit – N 0533, SP-193 Format:  Vinyl, 7", EP, Mono, Coloured vinyl Ensemble Zespół Instr. W. Kruszyńskiego i A. Skorupki*

Wszystkiego najlepszego                                  Żyliński-Odrowąż         45 zł                   Danura Rinn & Bogdan Czyżewski najpopularniejszy duet na estradzie lat 60. Na przełomie lat 60. i 70. Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski byli najpopularniejszym muzycznym duetem na polskiej estradzie. Nagrali trzy albumy, zaśpiewali razem ok. 200 piosenek, wylansowali wiele przebojów (m.in. "Biedroneczki są w kropeczki”, "Wszystkiego najlepszego”, "Całujmy się"). Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski poznali się na jednym z przeglądów muzycznych w Koszalinie w 1963 r. Wtedy w jej życiu pojawił się Czyżewski. Był starszy o dwa lata (urodził się 9 marca 1934 r.) i bardziej znany.

W 1958 r. wziął udział w konkursie dla młodych talentów, zorganizowanym przez Polskie Radio z inicjatywy Władysława Szpilmana. Zgłosiło się kilka tysięcy chętnych. Czyżewski znalazł się wśród 20 osób (w tym gronie były też Sława Przybylska i Halina Kunicka), które dotarły do finału. Artystyczna współpraca zaowocowała uczuciem. W 1964 r. Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski wzięli ślub. Mówiono, że wyśpiewali sobie szczęście. Szybko podbili serca publiczności. Danuta "zarażała energią i poczuciem humoru", Bogdan "był elementem lirycznym". Ich kariera rozwijała się znakomicie. Rinn i Czyżewski objechali świat, od ZSRR po USA. "Wspólne występy w duecie z Danutą Rinn to cała dekada od 1963 r. do 1973 r. w/g plejada.pl/newsy

 

 

		Romuald Żyliński polski kompozytor, pianista, aranżer i pedagog;( Studiował w Konserwatorium Litewskim w Wilnie w klasie fortepianu Stanisława Szpinalskiego oraz krótko teorię muzyki u Witolda Rudzińskiego. W czasie wojny służył w Armii Polskiej na froncie wschodnim (od 1943). W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi. Jego nauczycielami byli profesorowie Kazimierz Sikorski (teoria i kompozycja), Tomasz Kiesewetter (dyrygentura) i Mieczysław Kasperczak (pedagogika). Równocześnie prywatnie brał lekcje kompozycji u Tadeusza Szeligowskiego. Jeszcze podczas studiów został kierownikiem muzycznym łódzkiego Teatru Ludowego. Od 1952 roku związany ze Szczecinem. Pracę rozpoczął w Państwowej Organizacji Imprez Artystyczych Artos. W Szczecinie dyrektorem Artosu był Janusz Cegiełła, który sprowadził tam moją żonę i mnie: potrzebował śpiewaczki i akompaniatora.
Po latach wspominał:  Miałem w Artosie etat pianisty, później zostałem kierownikiem muzycznym: musiałem ustalać układ programów, akceptować, zmieniać, radzić. Pracowałem tam w latach 1953-1955. Równocześnie współpracował z redakcją muzyczną Rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie. Prowadził chór i orkiestrę. Był także nauczycielem przedmiotów teoretycznych w Szkole Muzycznej. Miastu poświęcił kilka piosenek, które napisał wspólnie ze Stanisławem Szydłowskim. Skomponował również muzykę do bajki dla dzieci Czerwone pantofelki wg Hansa Christiana Andersena, której premiera odbyła się 31 marca 1963 roku w szczecińskim Teatrze Polskim w reżyserii Jerzego Wąsowicza i w opracowaniu muzycznym Jana Janikowskiego. W 1955 roku zamieszkał w Warszawie. Zajmował się głównie komponowaniem. Tworzył muzykę poważną i sceniczną, ale przede wszystkim piosenki, które przyniosły jemu i ich wykonawcom ogromną popularność. W swoim dorobku artystycznym ma ich kilkaset. Śpiewali je m.in. Hanna Rek, Rena Rolska, Halina Kunicka, Violetta Villas, Hanka Bielicka, Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski, Janusz Gniatkowski, Cezary Fabiński, Jerzy Michotek, Tadeusz Woźniakowski i Chór Czejanda. W 1959 roku wspólnie z autorem tekstów, Januszem Odrowążem, napisał Polskie niebo, piosenkę, którą zadedykowali słynnemu tenorowi, Janowi Kiepurze. Kompozytor współpracował przez wiele lat z Polskim Zespołem Artystycznym Pieśni i Tańca „Wilia”. W latach 70. zaczął pisać piosenki o tematyce wojskowej, z których wiele miało premierę na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. Był jednym z animatorów ruchu jazzowego w powojennej Polsce i współzałożycielem Łódzkiego Jazz-Clubu (1947). Żonaty z Zofią Maj, śpiewaczką i kompozytorką. Napisał ok. 1000 piosenek, pierwszą w 1943 roku. Zmarł 9 kwietnia 2013 roku w Warszawie. Wybrane piosenki "Biały bez” "Ty jesteś czarująca” (słowa Barbara Sawicka – 1943) (sł. Mirosław Łebkowski – 1958) „Serenada” „Alabama” (sł. Ferdynand Trojanowski – 1945) B. Choiński i J. Gałkowski,  – 1958) „Dla ciebie ma dziewczyno” „Kto mnie pocałuje”  (sł. Jan Szczerbiński – 1948) (sł. Anna Jakowska – 1959) „Zakochana radiostacja” „Niedzielna Warszawa” (sł. Barbara Brzezińska – 1949) (sł. Michał Ochorowicz – 1960) „Jedziemy na wczasy” „Włóczęga” (sł. Jan Szczerbiński – 1949) (sł. Jerzy Miller – 1961) „Wielka radość w Warszawie” „Uśmiechnij się, jutro będzie lepiej” (sł. K. Ildefons Gałczyński – 1952) (sł. Kazimierz Winkler – 1964) „Warszawa, miasto uśmiechu” „Całujmy się” (sł. Kazimierz Winkler – 1953) (sł. Janusz Odrowąż – 1965) „Przyśniłaś mi się znów” „Maszeruje wiara” (sł. Karol Kord – 1955) (sł. Jerzy Sułkowski – 1971) „Na niebie tyle srebrnych gwiazd” „Walczyk dla niepalących” (sł. Szymon Kobyliński – 1956) (sł. J. Odrowąż – 1973) „Tańcz i śpiewaj rock and roll” „Wracali chłopcy” (sł. Kazimierz Winkler – 1957) (sł. Jadwiga Urbanowicz – 1976) „Serduszko puka w rytmie cza cza” „Fantazja warszawska” (sł. Janusz Odrowąż, wyk. Maria Koterbska – 1957) (sł. Mirosław Łebkowski i Stanisław Werner) „Co robić wieczorem” „Jeden dzień bez miłości” (sł. Bogusław Choiński i Jan Gałkowski – 1957) (sł. Jadwiga Urbanowicz) „Pies dingo” „Ballada w starym stylu” (sł. B. Choiński J. Gałkowski – 1957) (M. Ochorowicz) w/g:Wikipedia

 

 

Janusz Odrowąż (ur. 27 stycznia 1914 w Warszawie, zm. 25 grudnia 1984 w Warszawie) – polski literat, satyryk, autor tekstów piosenek. Debiutował przed II wojną światową współpracą z pismami satyrycznymi, którą kontynuował po wojnie. W latach 1945-1949 opiekun literacki i dostawca tekstów dla zespołu rewelersów "4 Asy". Jednocześnie (1946-1949) prowadził w Warszawie kabaret literacki "Kukułka". W latach 50. i 60. napisał wiele popularnych piosenek, współpracując głównie z kompozytorami Wiesławem Machanem, Romualdem Żylińskim i Zygmuntem Karasińskim. Wiele jego tekstów nagradzanych było na festiwalach piosenki polskiej w Opolu, m.in. Toast opolski czy Staropolskim obyczajem. Autor librett komedii muzycznych: "Wielka przygoda" i "Atomowy rower" (muzyka obu Wiesław Machan).

w/g. Wikipedia

 

 

© 2000 Janusz Koman