Krastyna Pronko

Krystyna Prońko

Krystyna Prońko Krystyna Prońko
Released:	1975
Label:	Pronit ‎(SXL 1091
Format:	Vinyl, LP, Album, Stereo,
Janusz Koman	Music, Arranger, Keyboards, Composer,
Zespół	KOMAN BAND
Recording:	Polskie Nagrania

A gdzież są te drogi

Koman-Nagrabiecki

Spójrz, spójrz

Gärtner-Walczak)

Papierowe ptaki

Komanr-Szczepkowski

Ciemności złote, ciemności srebrne

(Koman-Walczak)

Anioł i róża

Komanr-Szczepkowski

Idąc za sobą

Krajewski-Bielski

Umarłe krajobrazy

Koman-Walczak

Wszystko za grosz

Milian-Choinski, Bielski

Po co ci to chłopcze

Koman-Szczepkowski

Biedna

Koman-Patuszynski

Krystyna Prońko

Urodzona w Gorzowie Wielkopolskim piosenkarka i kompozytorka,
pedagog muzyczny.

Jej rodzina wywodziła się z Łemkowszczyzny i przed II wojną światową mieszkała na kresach wschodnich (tereny obecnej Białorusi), a po wojnie osiedliła się w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie się urodziła.

Ukończyła technikum chemiczne - dziś noszące nazwę Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących w Gorzowie Wielkopolskim, następnie rozpoczęła pracę w jednym z gorzowskich laboratoriów jako chemik-analityk.

Studiowała na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie uzyskała dyplom magistra sztuki wraz z nagrodą rektorską rektora Mikołaja Góreckiego.
Debiutowała w 1969 z zespołem Respekt na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu.
Współpracowała z Czesławem Niemenem (śpiewając w chórkach), zespołami Refleks, Skaldowie i Czerwone Gitary.
W czasie studiów śpiewała w akademickim Big Bandzie, a w latach 1987–1989 występowała z big bandem Gustava Broma.

W 1972 roku rozpoczęła współpracę z zespołem Koman Band.

W 1973 wstąpiła na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie i na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, gdzie wyróżniono jej interpretacje piosenek „Po co ci to chłopcze” (muz. Janusz Koman, słowa Janusz Szczepkowski) oraz „Umarłe krajobrazy” (muz. Janusz Koman, słowa Grzegorz Walczak).
Dwa lata później, w 1975 zdobyła w Opolu główną nagrodę za interpretację utworu „Niech moje serce kołysze Ciebie do snu”, (muz. Janusz Koman, słowa Marek Dutkiewicz). Przebój ten uzyskał także miano piosenki roku w plebiscycie prestiżowego magazynu muzycznego „Non Stop”.

Występowała na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu występowała jeszcze wielokrotnie, m.in. w roku 1979, 1980, 1981, 1986 czy 1987. Według plebiscytu pisma „Non Stop” Krystyna Prońko dwukrotnie - w roku 1975 i 1977 - została uznana za najpopularniejszą wokalistkę w Polsce.

W 1980 została okrzyknięta Piosenkarką Roku. Kilkakrotnie śpiewała także na jednym z największych festiwali jazzowych Jazz Jamboree, Praskim Festiwalu Jazzowym czy Festiwalu w Castlebar.

W latach 1979–1981 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Katowicach. Przez rok pracowała również z młodymi piosenkarzami w Teatrze Muzycznym w Gdyni.

W 1981 brała udział w wystawionym przez Teatr oratorium Ernesta Brylla do muzyki Wojciecha Trzcińskiego Kolęda-Nocka. Wielokrotnie prowadziła warsztaty bluesowe dla wokalistów w Bolesławcu.

Od października 2001 prowadziła klasę śpiewu na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej na Wydziale Artystycznym w Instytucie Muzyki w Lublinie.

W 1991 roku założyła własne wydawnictwo płytowe Power Music.
W okresie 1992–1995 zajmowała się dziennikarstwem muzycznym, prowadziła wiele autorskich programów radiowych m.in. w radiu Gdańsk, Kraków, Białystok,Szczecin czy w radiu Gorzów w rodzinnym Gorzowie Wielkopolskim .

W 2008 roku z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Wraz z Markiem Kościkiewiczem i Markiem Tysperem wiosną 2010 zasiadała w jury pierwszej edycji programu Śpiewaj i walcz produkcji TVP1.

W 2013 roku wystąpiła na gali jubileuszowej - Opole! Kocham Cię! podczas 50. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

Mieszka w Warszawie. /Wikipedia/