"...Zawsze fascynowało mnie brzmienie – szczególnie trąbek, bo za saksofonami nie przepadam. Niewątpliwie wielki wpływ na to miała twórczość Blood, Sweat and Tears, Chase, czy Chicago..." ...Poszedłem w Poznaniu do dyrektora Napierały i przedstawiłem mu swoją propozycję – chcę robić zespół, potrzebuję pomocy. I on się zgodził!
Dał pieniądze na próby, na hotele..."

Debiut - luty 1973 roku.
Pojawienie się grupy stało się wydarzeniem na krajowej estradzie.

Pierwszy skład tworzyli: Janusz Koman (keyb), Wojciech Michalczyk (gitara), Jerzy Śnigurowicz (gitara basowa), Maciej Czaj (perkusja) oraz Andrzej Diering (trąbka), Władysław Dobrowolski (trąbka), Marian Maślanka (trąbka), Zbigniew Wójcik (trąbka).

Z Koman Band ogólnopolską karierę rozpoczęła Krystyna Prońko.
Doskonałe współbrzmienie sekcji instrumentów dętych z sekcją rytmiczną oraz głosem piosenkarki zaowocowało pasmem wspólnych sukcesów.

W 1973 na XI KFPP w Opolu i w 1975 na XIII KFPP w Opolu Prońko otrzymała nagrody za interpretację piosenek
Po co ci to chłopcze (Koman/Szczepkowski) i Umarłe krajobrazy (Koman/Walczak) oraz Anioł i róża (Koman/Szczepkowski)
i Niech moje serce kołysze ciebie do snu (Koman/Dutkiewicz).

W 1974 na XII KFPP w Opolu Janusz Koman otrzymał nagrodę dla najlepszego aranżera festiwalu za utwór Papierowe ptaki (Koman/Szczepkowski) w wykonaniu Krystyny Prońko.

W latach 1974–1976 w skład zespołu Koman Band wchodzili:
Bogdan Krajewski (gitara), J. Śnigurowicz (jw.), Wojciech Tarczyński (perc., śpiew), Marian Śnigurowicz (drums) oraz A. Diering (jw.), W. Dobrowolski (jw.), Tadeusz Janiak (trąbka) i Bernard Kondracki (saksofon tenorowy, skrzypce).

W 1975 roku ukazał się album Krystyny Prońko i Koman Band, pod tytułem: Krystyna Prońko

W tym samym roku współpracę z formacją rozpoczął Stan Borys z którą wystąpił na XIII KFPP w Opolu śpiewając piosenkę zatytułowaną Chcę przy tym być (Koman/Osiecka)

W czerwcu 1976 roku grupa ze względu na zmianę profilu muzycznego uległa rozwiązaniu i grający na fortepianie Fendera i clavinecie D6 Janusz Koman zorganizował nową grupę, w której skład weszli:
Paweł Serafiński (organy Hammonda), Wojciech Waglewski (gitara), Remigiusz Kossacz (gitara), Waldemar Lubański (gitara basowa), Andrzej Tylec (perkusja).

Podczas kilkutygodniowych prób, trwających od września opracowano nowy program.
Pierwszą jego część stanowiła instrumentalna suita Con-tinuation II, w drugiej zaś występowała ze swoim recitalem K. Prońko. Wówczas Koman Band znajdował się pod patronatem Agencji Koncertowej Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego.

We wrześniu 1976 r. grupa w nowym składzie wyruszyła na pierwszą trasę koncertową po województwie łódzkim,
w październiku występowała w warszawskich klubach, a w listopadzie w Katowicach, Zielonej Górze i okolicach (woj. lubuskie).

W 1977 roku ukazał się nagrany pod koniec 1976 r. album piosenkarki Zdzisławy Sośnickiej, pod tytułem: Moja Muzyka na którym muzycy grają muzykę soul, funky i disco. W tym przypadku Koman Band pełnił rolę zespołu stricte akompaniującego.

W kolejnym składzie zespół wystąpił na III Polskich Targach Estradowych w Łodzi.

W 1977 roku miejsce Waglewskiego zajął gitarzysta Remigiusz Kossacz, a miejsce Tylca perkusista Henryk Tomala. Dołączył również wokalista: Leonard Kaczanowski (jako solista miał w repertuarze, m.in. piosenki Dawno, a w duecie z Krystyną Prońko utwór W cieniu dobrego drzewa.

W roku 1977 zespół wystąpił na Festiwalu Piosenki w Sopot ze Zdzisławą Sośnicka, która otrzymała Grand Prix du Disque.

Koman Band występował obok takich wykonawców jak: Omega, Locomotiv GT, Niemen, Middle of the Road, czy Brotherhood of Man.

Do tej pory większość wykonywanych przez grupę kompozycji i aranżacji była dziełem Komana, lecz sporadycznie komponowali również poszczególni członkowie zespołu, czego przykładem mogą być zarejestrowane pod koniec 1976 roku w Programie III nagrania, takie jak: Welon (Tarczyński/Skalski), czy Trawiaste przywidzenie (Waglewski, Koman/Olewicz).

Z nagrań radiowych składa się również wydany w 1978 r., kolejny longplay nagrany z Prońko, pt. Deszcz w Cisnej. W kompozycji tytułowej towarzyszy Orkiestra PRiTV w Łodzi pod dyr. Henryka Debicha.

W tym samym roku formacja wzięła udział w realizacji rock opery 3400 lat po Ikarze (muzyka J. Koman, libretto B. Olewicz)
W roli głównej obsadzony został R. Derewenda. Śpiewała również Krystyna Prońko i Andrzej Frajndt.
W nagraniu studyjnej wersji rock opery wzięła udział także Orkiestra Rozrywkowa PRiTV w Katowicach pod dyrekcją Jerzego Miliana i reżyser dźwięku Andrzej Prugar.
Fragmenty spektaklu ukazały się po latach na płycie Krystyny Prońko Osobista kolekcja 4 – Duety (2002).

W 1979 roku Komanowi towarzyszyli:
Remigiusz Kossacz (gt), Paweł Serafiński (Hammond org), Wojciech Zalewski (bass), Czesław Bartkowski (drums).
W tym składzie z Krystyną Prońko zespół wyjechał na 8 miesięcy z recitalami do ZSRR.

Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych współpracowały z grupą wokalistki: Hanna Banaszak i Majka Jeżowska.

W 1980 roku z Koman Band rozpoczął współpracę wokalista Andrzej Zaucha nagrywając m.in. piosenki: Wieczór nad rzeką zdarzeń (Koman/Kondratowicz) i Dom złej dziewczyny (Koman/Szczepkowski) – ukazały się na singlu.

W 1985 roku współpraca z zespołem FIESTA oraz nagranie CD.
W skład grupy wchodzili wówczas: J. Koman (pianino Fendera), Krzysztof Barcik (gitara), P. Serafiński (j. w.),
Jan Zając (bass),  Paweł Twardoch (perkusja) oraz Andrzej Balsam (trąbka), A. Diering (jw.), Maciej Sikała (saksofon tenorowy), Grzegorz Nagórski (puzon) oraz przy nagraniu CD: Maciej Latalski (bass) i Krzysztof Zawadzki (instrumenty perkusyjne),

1973 - 1986 Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu i inne festiwale.